آنچه برنامه‌های قرآنی را در جایگاه درست خود قرار می‌دهد

سمیه غلامی، حافظ قرآن در خراسان‌جنوبی و رتبه سوم کشوری در بخش تفسیر عمومی چهل و سومین مسابقات بین المللی قرآن کریم اوقاف و امور خیریه در مورد مهم ترین چالش‌های فعالیت‌های قرآنی در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی اظهار کرد: قرآن، پیام روشن الهی است که همه انسان‌ها را به راستی و رستگاری دعوت می‌کند و از صدر اسلام تاکنون، آموزش این پیام جاودانه الهی، از مهم‌ترین اهداف تعلیم و تربیت در میان مسلمانان بوده است.

وی با اشاره به ضرورت آموزش، افزود: در ایران نیز، به اقتضای جایگاه دین اسلام در فرهنگ مردم ایران و جایگاه ویژه قرآن در اعتقادات دینی، باید آموزش قرآن مورد توجه همگان باشد تا شرایط مساعد برای تحقق اهداف این آموزش فراهم آید؛ بنابراین وجود درس قرآن در میان درس‌های گوناگون دوره‌های تحصیلی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

بیشتر بخوانید:

• مسابقات قرآنی دستگاه‌های اجرایی و کاری که به کاردان سپرده نمی‌شود
• تقویت پژوهش‌های نوین علمی قرآنی در دستور کار قرار گیرد
• انگیزه را از پژوهشگران قرآنی نگیرید 
• مردمی بودن فعالیت‌های قرآنی را از یاد برده‌ایم
• مؤسسات قرآنی همچنان اندر خم مشکلات مکان و بیمه هستند
• مؤسسات قرآنی و قابلیتی که در فضای مجازی دیده نمی‌شود

این حافظ قرآن با بیان اينکه ویژگی شاخص فعالیت‌های قرآنی باید این باشد که بتواند پاسخ گوی تمامی سطح جامعه اعم از اقشار کم برخوردار تا اقشار پردرآمد باشد، تصریح کرد: باید در کشور اسلامی شرایطی فراهم شود تا به آسانی تمامی آحاد جامعه بتوانند به طور رایگان و آسان از امکانات و برنامه‌های قرآنی بهره‌مند شوند.

غلامی ادامه داد: در تفکر اسلامی کار و تلاش برای تأمین معاش خانواده و کمک به رشد و اعتلای جامعه اسلامی از اهمیت شایانی برخوردار است تا آنجا که کار و تلاش هم ردیف با عبادت و نزدیکی به خداوند قلمداد می‌شود، اما متأسفانه شرایط بد اقتصادی اخیر باعث عدم بهره مندی همه اقشار جامعه از برنامه‌های قرآنی شد؛ همچنین بالا رفتن هزینه‌های برنامه‌های قرآنی و تهیه نرم افزارها و سخت افزارهای قرآنی شرایط را سخت‌تر کرد و اکنون دغدغه بیشتر مردم معیشت و برطرف کردن نیازهای مادی شده و کمتر فرصت پیدا می‌کنند که دنبال برنامه‌های قرآنی و فرهنگی بروند و این امر عدم استقبال مردم را رقم زد.

وی افزود: از سویی دیگر عدم تزریق منابع دولتی باعث کاهش چشمگیر برنامه‌های قرآنی در سال‌های اخير شد؛ در حالی که حمایت‌های مادی و معنوی یک دولت می‌تواند در بهره مندی اقشار مختلف جامعه در برنامه‌های کمی و نیز کیفی مؤثر واقع شود؛ دولت در جامعه اسلامی همانند دیگر جوامع بشری، نه تنها بیانگر وجود مجموعه‌ای از نهادهاست بلکه حاکی از نگرش‌ها و شیوه‌های خاصی از اعمال و رفتار است که منحصراً مدنیت اسلامی خوانده می‌شود.

غلامی ادامه داد: در چنین جامعه اسلامی که دولت حاکم بر جامعه است، لازم است به دلیل ارتقای سطح برخورداری جامه از مبانی اسلامی و قرآنی برنامه‌ها و فعالیت‌های قرآنی مدنظر دولت‌ها بوده و در برنامه‌های طرح ریزی شده توسط هر دولت مبانی و مباحث قرآنی اهمیت ویژه‌ای داشته باشد و مورد حمایت قرار گیرد.

زبان هنر را در آموزش قرآن فراموش نکنیم 

وی تصریح کرد: فراموش نکنیم برخی از کارگروه‌های فرهنگی می‌توانند ظرفیت‌هایی برای برنامه‌های قرآنی ایجاد کنند تا آحاد جامعه بتوانند از آن بهره مند شوند؛ مانند داستان حضرت یوسف(ع) که به زبان هنر برای همه جامعه جلوه‌گر و نتایج خوبی حاصل شد. امروزه بخش فرهنگ و هنر ظرفیت‌های مختلفی دارند که می‌توانند قرآن را با زبان‌های مختلف گفتاری و شنیداری برای عموم جامعه لحاظ کنند؛ نباید این ظرفیت نادیده انگاشته شود.

این فعال قرآنی بیان کرد: به منظور ارتقای یک نگاه قرآنی در جامعه باید به آثار معنوی و عینی قرآن در زندگی امروزی اشاره کرد؛ به طور مثال می‌توان خواندن آیت الکرسی را در ابتدای هر روز فرهنگ‌سازی کرد؛ از طرفی باید با حمایت‌ها برای حافظان و قاریان و فعالان دیگر حوزه‌های قرآنی برنامه‌های انگیزشی در جامعه برنامه ریزی شود تا جایی که در سطح جامعه شناخته شده و از امکانات بیشتری نسبت به حال بهره مند شوند.

غلامی یادآور شد: اگر توانستیم حافظ، قاری و یا فعال قرآنی را حمایت کرده و یا فعالیت در عرصه قرآنی را نیز یک شغل تلقی کنیم آن زمان خواهیم توانست به این امر افتخار کنیم که برنامه‌های قرآنی در جایگاه درست خود قرار گرفته‌ا‌ند.