حجاب؛ عامل تأمین امنیت اجتماعی زنان

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسن سعیدی، مشاور و کارشناس خانواده، امروز، دوم شهریور‌ماه، در نشست «مقاصد و اغراض اجتماعی حجاب شرعی» که از سوی پژوهشکده دینی معاصر در فضای مجازی برگزار شد، گفت: خداوند انسان را صاحب اختیار و دارای قدرت انتخاب خلق کرده و ما خودمان سرنوشت خودمان را رقم می‌زنیم.

وی با بیان اینکه هرقدر یک موضوع اهمیت بیشتری داشته باشد، قوانین و دستورالعمل‌های دقیق و پیچیده‌تری هم دارد، افزود: مثلاً برای هواپیما قوانین خاص، شرایط و ملاحظات بسیار ویژه تدارک می‌شود، ولی برای دوچرخه این طور نیست.

سعیدی با بیان اینکه انسان تا زمانی که در بهشت اولیه بود، تنها یک تهدید داشت و چون آن تهدید را نادیده گرفت، هبوط کرد، به اهمیت حجاب اشاره و اضافه کرد: حجاب به معنای حریم میان زن و مرد است. مسئله پوشاندن همه بدن غیر از وجه و کفین در مورد بانوان و پوشش برخی قسمت‌های بدن هم برای مردان وضع شده، از طرف دیگر نگاه به نامحرم برای هر دو جنس با غلظت بیشتر برای مردان وضع شده است.

این مشاور خانواده با بیان اینکه در قضاوتی منصفانه و صادقانه، عدم تقید، رها بودن و دلخواه رفتار کردن برای انسان بسیار آسان‌تر و راحت‌تر است، تصریح کرد: در مورد بانوان هم پوشش مطلوب، مقداری کندی در فعالیت آنان ایجاد می‌کند و انرژی بیشتری باید صرف کنند، ضمن اینکه پوشش اضافه به خصوص در برخی مناطق گرمسیری یا برای کسانی که عادت ندارند، سخت است.

وی افزود: در اختلاط هم قطعاً اختلاط آسان‌تر و دلپذیرتر است، ولی مهم این است که در یک نگاه وسیع و عمیق، چه قضاوتی درباره این مقولات داریم؟ مثلاً برای یک دانشجو و دانش‌آموز، داشتن مراودات دوستانه، تفریح و دیدن فیلم و ... بسیار لذتبخش و دلپذیرتر از درس خواندن است، ولی او باید و مجبور است تا برای آینده بهتر سختی‌هایی را تحمل کند و این مسئله در تمامی امور زندگی هم وجود دارد.

حجاب؛ عامل تأمین امنیت اجتماعی زنان

سعیدی بیان کرد: انسان همانند گیاهی است که در زمینی قرار گرفته، ولی طوری نیست که همه شاخصه‌های این زمین برای ثمردادن این گیاه فراهم باشد و آفت، باد و ... سراغ او می‌رود؛ برای اینکه این گیاه را به خوبی به ثمردهی برسانیم، باید مسائلی را رعایت کنیم؛ بر این اساس، تسکین، آرامش، مودت و رحمت از نعمت‌هایی است که خدا در زوجیت برای انسان قرار داده است و این مسئله با رعایت موضوعاتی مانند حجاب پایدار می‌ماند. مسئله دیگر بحث تولید و بقای نسل است و خداوند اختیار تداوم نسل را بر عهده انسان گذاشته است، همچنین حکمت دیگرِ زوجیت، اشتیاق به فرزندآوری و پذیرش مسئولیت فرزند و تربیت اوست؛ خداوند دو غریزه قوی یعنی نیاز جسمانی و جنسی را در وجود انسان قرار داده است که باید مدیریت شود وگرنه طغیان کرده و ابعاد دیگر زندگی را هم تحت تأثیر خود قرار خواهد داد.

سعیدی با بیان اینکه این دو غریزه فرصت است، ولی اگر رها شود، آسیب‌زا و تهدید است، اظهار کرد: لذت انسان بسیار وابسته به نوع نگاه و زاویه دید او مربوط است؛ در دنیا چیزی نیست که کاملاً مطلوب یا تلخ و رنج‌آور باشد و در موقعیت‌های مختلف و برای افراد گوناگون تفاوت دارد و مهم این است که انسان از چه منظری به عالم می‌نگرد.

وی با بیان اینکه زن و مرد باید طوری زندگی کنند که زندگی آنان قرین خیر و عافیت باشد، اظهار کرد: انسان‌ها باید طوری زندگی کنند که از همنشینی با هم و ابراز احساسات و گفت‌وگو لذت ببرند و حتی در ورای برخی پرخاش‌ها و اختلاف‌نظر و ناراحتی در خانواده باید انتهای امیدبخش و شیرینی داشته باشند، نه اینکه آینده آنان تاریک و مبهم باشد.

سعیدی تصریح کرد: رابطه بین دو جنس بیش از آنکه جسمانی باشد، باید عاطفی و معنوی باشد؛ اگر محبت نباشد، رابطه‌ای که از آن به آتش و پنبه تعبیر می‌شود، می‌تواند تبدیل به رابطه‌ای خنثی و حتی رابطه نفرت و گریز شود. بنابراین زوجیت رابطه قطعی نیست و می‌تواند منعطف باشد.

وی اضافه کرد: به قول یکی از روان‌شناسان، غریزه جنسی می‌تواند در شرایطی قرار بگیرد که از اولویت بیفتد و نیاز رده چندم باشد و می‌تواند طوری رفتار شود که همه رفتارهای انسان را تحت‌الشعاع قرار دهد؛ در صحنه اجتماعی هم باید تلاش کنیم در عین حفظ امنیت، آرامش و لطافت زن، حضور اجتماعی او را هم داشته باشیم و مجبور نشود که به خاطر حفظ ارزش‌ها از اجتماع فاصله بگیرد و بالعکس به خاطر حضور اجتماعی نباید از حریم‌ها دست بر دارد.

این مشاور خانواده و کارشناس فرهنگی با بیان اینکه اگر جامعه فارغ از نگاه جنسیتی بوده و خانواده کانون عاطفه و دلبستگی و محبت باشد، در این صورت خیلی از مسائل موجود برطرف خواهد شد، اظهار کرد: احساس نیاز به لذت جنسی در تمامی ابعاد برای همه انسان‌ها لازم است و باید باشد، ولی ممکن است تأمین آن در تمامی موارد به خوبی میسر نباشد؛ این نیاز اگر درست تأمین نشود، مانند فرد گرسنه‌ای است که نمی‌تواند به درستی غذا بخورد و لذت ببرد.

وی با بیان اینکه اگر نیاز جنسی انسان در مجرای خود قرار نگیرد و تضعیف شود، سرمایه اجتماعی انسان‌ها از بین می‌رود و در ابعاد دیگر زندگی او هم مؤثر است، اضافه کرد: این کار درست مانند آن است که اسراف در غذا، پوشاک و ... در جامعه رواج داشته باشد، در این صورت سرمایه‌های جامعه از دست می‌رود و لذتی هم به افراد نمی‌دهد. بنابراین نیاز جنسی هم باید از راه درست و با حداقل هزینه تأمین شود تا نتیجه مطلوبی بگیریم.

آزادی در مسائل جنسی، نشانه توانایی جامعه نیست

سعیدی با اشاره به تفاوت میان عشق، محبت و شهوت، افزود: بی‌مبالاتی در روابط میان دو جنس، عشق را کاهش می‌دهد، افراط حاصل از آزادکردن روابط جنسی در جامعه، لزوماً نشان انگیزه و توان افراد نیست و عمدتاً ناشی از عدم اقناع، ارضا و درک لذت است؛ یعنی شخص می‌داند اوج لذتی وجود دارد، ولی هرقدر حرص می‌زند، کمتر به آن دست می‌یابد.

وی تأکید کرد: این مسئله در جمع ثروت هم هست، زیرا از بیرون احساس می‌شود سعادت، قرین ثروت است، در حالی که حرص و افراط در جمع مال بر مال نشان از پوچی و بیهودگی و نومیدی از آینده است؛ یعنی افراد فکر می‌کنند با افراط در این موضوع به آن آرامش می‌رسند، ولی این طور نیست؛ یا استفاده از انواع محرک‌های جنسی و استفاده بیش از حد از لوازم آرایشی عمدتاً مؤید وجود این خلأهاست؛ کسی که افراطی آرایش می‌کند، التماس می‌کند تا دیگران او را ببینند، چون به خوبی و سلامت دیده نشده است.

سعیدی با طرح این سؤال که آیا می‌توانیم کاری کنیم که انسان‌ها عمری با عشق با هم زندگی کنند و آیا می‌توانیم خلأ وجودی افراد را برطرف کنیم تا بخش عمده عمر خود را صرف این مسائل نکنند؟ اظهار کرد: به نظر می‌آید حجاب و نگاه و مراعات حریم‌های زن و مرد برای آن است که این مزیت را برای ما ایجاد کند. در جامعه‌ای که حریم رعایت نشود، نمی‌توان انتظار داشت که مردی یک عمر به پای همسر بیمارش بماند و برعکس زن برای همسرش. در حالی که اگر حریم‌ها حفظ شود، زن و مرد عاشقانه یکدیگر را تحمل خواهند کرد.