سهم مربیان قرآن از یک جامعه اسلامی
گروه فعالیتهای قرآنی ــ مربیان قرآن قشر تأثیرگذاری در جامعه‌اند که متأسفانه آن چنان که باید به آنان توجهی نشده است. حقوق‌هایی که پس از یک یا دو سال پرداخت می‌شود یا حتی کلاس‌هایی که برای آموزش آنان برگزار نمی‌شود، تمام سهم مربیان قرآن از یک جامعه اسلامی است.
مربیان قرآن قشر تأثیرگذاری در جامعه‌اند که متأسفانه آن چنان که باید به آنان توجهی نشده است. حقوق‌هایی که پس از یک یا دو سال پرداخت می‌شود و یا حتی کلاس‌هایی که برای آموزش آنان برگزار نمی‌شود، تمام سهم مربیان قرآن از یک جامعه اسلامی است.
قشر آینده‌ساز جامعه ما گله دارد از اینکه آموزش قرآن در آموزش و پرورش بر خلاف دروس دیگر تخصصی ارائه نمی‌شود، از اینکه با اندک درآمدی که دارند و حمایتی که نمی‌شوند نمی‌توانند قرآن‌آموزانشان را آنچنان که دوست دارند تشویق مادی کنند، گله دارند از حتی یک تشکر زبانی که نمی‌شنوند.
دغدغه‌های مربیان قرآن زیاد است و گوش شنوا کم. در همین باره خبرگزاری ایکنا خراسان‌جنوبی، پیرو رسالت خود این موضوع را در میزگردی با حضور مربیانی، که سال‌هاست در این عرصه فعال‌اند، بررسی کرده است.
انگیزه‌ای که از بین رفته و قرآنی که مهجور است
مریم پرویژه، مربی قرآن و بازرس اداره اوقاف و امور خیریه بیرجند، در این نشست گفت: متأسفانه از سوی نهادهایی که مسئولیت رسیدگی به امور قرآنی را دارند، توجه شایسته صورت نگرفته و مربیان قرآنی حمایت نمی‌شوند. اگر مربیان قرآنی حمایت شوند با انگیزه بیشتری کار کرده و بازدهی کلاس‌هایشان بیشتر خواهد شد و این به نفع جامعه است.
این مربی قرآن با بیان اینکه معلمان قرآن مهجور هستند، گفت: حقوق مربی به موقع پرداخت نشده و معوقات پس از گذشت یک سال پرداخت می‌شود.
پرویژه با اشاره به اینکه بازرسی کلاس‌ها مرتب انجام نمی‌شود، اظهار کرد: حتی اردو و یا مراسم تقدیری از مربیان برگزار نمی‌شود و دلیل آن نداشتن بودجه است. ادارات به مربی می‌گویند خود برای برگزاری کلاس‌ها و یا تقدیر از قرآن‌آموزان خیر پیدا کنید و این نوعی بی‌احترامی است. کلاس‌ها با جمعیت مطلوب آغاز می‌شود، اما بعد شاگردان به دلیل عدم تشویق زده شده و کلاس را ترک می‌کنند.
همه درس‌ها، غیر از قرآن، تخصصی آموزش داده می‌شود
پرویژه با بیان اینکه در مدارس همه درس‌ها به‌صورت تخصصی آموزش داده می‌شود به غیر از قرآن، افزود: اگر آموزش و پرورش از مربیان قرآن در تدریس استفاده کند، بسیار مفید خواهد بود.
سیده زهرا خراشادیزاده، یک مربی قرآن، نیز در این نشست اظهار کرد: باید در قرآن‌آموزان ایجاد انگیزه کرد تا بیشتر به سمت قرآن جذب شوند.
وی با بیان اینکه اگر انگیزه و جذابیت ایجاد شود بیشتر افراد به این سمت کشانده می‌شوند، تصریح کرد: جوانان به سمت فضای مجازی کشیده می‌شوند و انگار کسی دلش برای قرآن نمی‌سوزد. لازم است از فضای مجازی برای انتشار بیشتر پیام‌های قرآن و آموزش مفاهیم قرآنی بهره برد. همچنین، جایزه‌های کوچک می‌تواند در جذب قرآن‌آموزان بسیار مؤثر باشد.
خراشادیزاده ادامه داد: همه اینها به نظارت دقیق برمی‌گردد و اینکه حواسمان به جذب کودکان و فرزندانمان به‌عنوان آینده‌سازان جامعه اسلامی باشد.
به آموزش مربیان قرآن توجهی نمی‌شود
ام‌البنین آتشدست، مربی قرآن، نیز در این نشست اظهار کرد: در طول سال کارگاه‌های آموزشی بسیار کمی برای مربیان برگزار می‌کنند و این باعث می‌شود مربیان به روز نباشند. از سوی دیگر برای آموزش قرآن‌آموزان نیز هزینه‌ای پرداخت نمی‌شود. گاهی مربیان از جیب خود هزینه‌ای را برای جایزه قرآن‌آموزان کنار می‌گذارند.
این مربی قرآن با بیان اینکه گویی مسئولان مربیان قرآنی را فراموش کرده‌اند، تصریح کرد: مربیان قرآن بخاطر رسالت بزرگی که دارند هیچ‌گاه دست از آموزش و ایجاد انگیزه در دل قرآن‌آموزان برنمی‌دارند.
نظارت دقیقی بر کلاس‌های قرآن وجود ندارد
زهره یاوری‌گل، یک مربی قرآن نیز در این نشست اظهار کرد: نظارت دقیقی بر کلاس‌های قرآنی وجود ندارد و این باعث درجا زدن کلاس‌ها در یک حد می‌شود.
وی با بیان اینکه من در تابستان در روستا سکونت داشتم و بخاطر برگزاری کلاس‌ها به شهر می‌آمدم، تصریح کرد: کودکان پس از مدتی کلاس‌ها را رها می‌کنند؛ چرا که انگیزه ندارند و اگر مسئولان اهمیت ندهند، آسیب‌های اجتماعی و بی‌حجابی بیشتر خواهد شد.
این مربی قرآن بیان کرد: باید به مربیان قرآنی که استعداد دارند، بها داده و آنان را کشف کنند تا از استعاداد آنان بهره برده شود. اکنون کارگاه‌های آموزشی برای مربیان بسیار کم است و همین باعث می‌شود مربیان با یکدیگر در ارتباط نباشند. متأسفانه در برنامه‌های تلویزیونی نیز به قرآن پرداخته نمی‌شود و این امر باعث فراموشی مفاهیم قرآنی خواهد شد.
بنا بر این گزارش، مربیان قرآن رسالت بزرگی بر دوش دارند، رسالتی که اگر به آن توجه شود به جامعه قرآنی ایده‌آل خود خواهیم رسید. اما به‌راستی جایگاه مناسبی برای آن در جامعه‌ای که رنگ اسلام دارد، وجود دارد؟
انتهای پیام
