بررسی سبک‌های یاری طلبی از خداوند در شماره جدید «پژوهشنامه روانشناسی اسلامی»
هجدهمین شماره از دوفصلنامه «پژوهشنامه روانشناسی اسلامی» از سوی پژوهشگاه قرآن و حدیث منتشر شد. در این شماره «سبک‌های یاری طلبی از خداوند» مورد بررسی قرار گرفته است.
به گزارش ایکنا، این دوفصلنامه، به صاحب امتیازی پژوهشگاه قرآن و حدیث با 6 مقاله شامل «ساختار عاملی مقیاس جهت‌گیری مذهبی: نسخه سوم»، «سبک‌های یاری‌طلبی از خدا: تدوین مدل مفهومی روان‌شناختی بر اساس منابع اسلامی»، «روانشناسی اسلامی در ایران: گذشته، حال و آینده»، «اثربخشی درمان بخشودگی مبتنی بر دین و معنویت در کاهش تعارضات زناشویی زنان دارای همسر معتاد»، «رابطه ابعاد دینداری و تاب‌آوری با میانجیگری امید و سبک‌های مقابله‌ای» و «مقایسه سبک زندگی اسلامی، سازگاری اجتماعی و کیفیت زندگی خانواده‌های دارای ماهواره و بدون ماهواره شهر تبریز» منتشر شده است.
در بخشی از مقاله «سبک‌های یاری طلبی از خدا: تدوین مدل مفهومی روان‌شناختی بر اساس منابع اسلامی» آمده است: توجه به عوامل معنوی و مذهب، نقش بنیادینی در سلامت روانی و حتی جسمی افراد دارد. یاری طلبی از خداوند که در منابع اسلامی از آن با تعبیر «استعانت از خدا» یاد می شود از جمله این عوامل است که همواره درباره آن بررسیهایی انجام شده است. پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل مفهومی سبک‌های یاری طلبی از خداوند بر اساس منابع اسلامی (قرآن و حدیث) انجام شد. به منظور استخراج مؤلفه‌های مفهومی سبک‌های یاری طلبی از خداوند در متون اسلامی از روش تحلیل محتوای کیفی استفاده شد.
همچنین می‌خوانیم: بدین منظور متون اسلامی مرتبط با موضوع پژوهش در آیات و روایات طبقه‌بندی شده در کتاب نهج الدعاء انتخاب شد. برای تعیین مؤلفه‌های مفهومی از مقولهبندی کدها و مرکزیسازی مفاهیم استفاده شد. مؤلفه‌های استخراج شده به همراه مستنداتش به متخصصان در علوم دینی و روانشناسی ارائه شد و از این طریق روایی محتوایش تأیید شد. یافتههای پژوهش نشان داد سبک‌های یاری طلبی از خداوند بر اساس متون اسلامی بر پنج شیوه اصلی شامل مناسکی، ابراز بدنی، موقعیتی، مقابله‌ای و جبران کننده متمرکز است. مجموع ویژگیهای افراد در این پنج شیوه، سبک یاری طلبی از خداوند را در آنها نشان می‌دهد.
در بخشی از مقاله «رابطه ابعاد دینداری و تاب آوری با میانجیگری امید و سبک‌های مقابله‌ای» نیز آمده است: پژوهش حاضر در صدد بررسی رابطه ابعاد دینداری و تاب آوری با میانجیگری امید و سبک‌های مقابله‌ای است. بدین منظور برای تعدادی از کاربران فارسی زبان شبکه‌های اجتماعی (روبیکا، سروش، ایتا، واتساپ و تلگرام) پرسشنامههایی ارسال شد. 202 نفر به اختیار پرسشنامه را پُر کردند. پرسشنامههای پژوهش شامل پرسشنامه سنجش دینداری گلاک و استارک، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون، پرسشنامه امید اسنایدر و پرسشنامه سبک‌های مقابله‌ای بلینگز و موس بود.
یافتهها نشان داد در همبستگی دو به دو بین دینداری و تاب آوری، تاب آوری و امید، و تاب آوری و سبک‌های مقابله‌ای رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. همچنین در رابطه با مسیرها در مدل پیشنهادی، مسیر بین دینداری و امید، و مسیر امید و تاب آوری (مسیر بین دینداری و تاب آوری از طریق میانجی امید) تأیید شد. اما مسیرهای دیگر یعنی بین تاب آوری و دینداری، یعنی از طریق میانجی سبک مقابله و مسیر مستقیم تأیید نشد. این یعنی دینداری‌ای که از آن امید حاصل شود یا در آن امید وجود داشته باشد موجب تاب آوری می‌شود.
