علامه ملاحبيبالله شريف كاشانی در سال ۱۲۶۲ هجری قمری در يک خانواده اصيل و روحانی متولد شد. ایشان هشت ساله بود که با غم رحلت والد فاضلش آیتاللّه ملاعلی مدد، مواجه شد، اما با عنایت حضرت حق و سرپرستی آیتاللّه سیدحسین کاشانی، تلخی یتیمی را تحمل کرد و به تحصیل علوم دینی روی آورد.
هوش و استعداد فوقالعاده این نوجوان به حدی بود که توانست در مدت ده سال مدارج عالی تحصیل را پشت سر نهاده و در هجده سالگی از دست استادش، آیتاللّه سیدحسین کاشانی گواهی اجتهاد دریافت کند. ضمن آنکه در شانزده سالگی گواهی نقل روایت را از ایشان اخذ کرده بود.
این استاد پرفروغ کاشان پس از دریافت اجازه اجتهاد، برای آستانهبوسی امامان معصوم(ع) و نیز استفاده از محضر دانشمند بزرگ و پرآوازه شیعه، شیخ مرتضی انصاری به عراق سفر کرد، اما پس از رسیدن به کربلا با خبر جانگداز رحلت شیخ مواجه شد و به شدت در ماتم فرو رفت.
ملا حبیب اللّه پس از مدتی اقامت در کربلا و استفاده از محضر فقیه معروف آیتاللّه فاضل اردکانی به نجف رفت و از آنجا به ایران و زادگاهش کاشان مراجعت کرد، اما آوازه علمی یکی از دانشوران گلپایگان وی را مجذوب خود کرد و به سوی او شتافت. وی پس از استقرار در کاشان، به رغم مشکلات فراوان و فقدان امکانات به تألیف، تدریس و تربیت دانش پژوهان همت گماشت.
ایشان که بهعنوان فقیهی برجسته و عارفی وارسته، مورد اعتماد علما و اهل ایمان بود، در مسند مرجعیت به رتق و فتق امور دینی و اجتماعی مردم پرداخت و سالیانی چند، خالصانه به اسلام خدمت کرد. این فقیه فرزانه با وجود این که عنایت ویژهای به مسائل علمی و تربیتی داشت و از جنجال آفرینیها پرهیز میکرد، اما درایت و بصیرتش، او را برآن داشت تا با احساس مسئولیت و به مقتضای زمان و اندازه توان، در امور مهم سیاسی دخالت کند. حمایتهای ایشان از نهضت مشروطیت که تا آن زمان به انحراف نگراییده بود، از جمله این اقدامات است.
از ویژگیهای این عالم ربانی، زهد و ساده زیستی بود. در مصرف وجوهات شرعی احتیاط را رعایت و از مصرف آن در زندگی شخصی پرهیز میکرد. فقر و مشکلات و ناملایمات حوادث، هرگز این فقیه پژوهشگر را از تلاش علمی و وظایف دینی باز نداشت. این عالم در سن ۷۸ سالگی در روز سهشنبه ۲۳ جمادی الثانی ۱۳۴۰ قمری (اسفند ۱۳۰۰ خورشیدی) در شهر کاشان بدرود حیات گفت.
انتهای پیام