به گزارش ایکنا، سینا طباخی، نفر اول سی و نهمین دوره مسابقات بینالمللی قرآن جمهوری اسلامی ایران در یک سال اخیر روزهای خوبی را پشت سر گذاشته است. او مهرماه سال گذشته بود که موفق به کسب رتبه نخست مسابقات بینالمللی قرآن کشور کرواسی شد و بعد از آن در چهل و چهارمین دوره مسابقات سراسری قرآن کریم بالاترین رتبه را کسب کرد تا به عنوان نماینده کشورمان در سی و نهمین دوره مسابقات بینالمللی قرآن جمهوری اسلامی معرفی شود.
او حالا با اضافه کردن رتبه نخست یکی از معتبرترین رویدادهای قرآنی دنیای اسلام به کارنامه مسابقاتی خود و ایستاده در آستانه 23 سالگی، موقعیتی را تجربه میکند که بسیاری از فعالان قرآنی در دهه چهارم و پنجم عمر خود حسرت یک لحظه ایستادن در این جایگاه و موقعیت را زیست میکنند.
طباخی مهرماه سال 1400 و در حالی که لوح تقدیر رتبه اول مسابقات کرواسی را در دست داشت، در فرودگاه امام خمینی(ره) در پاسخ به سوال خبرنگار ایکنا در مورد افقی که برای خود تعریف کرده است، گفت: «تلاش خواهم کرد تا در مسابقات بینالمللی قرآن ایران نیز رتبه اول را کسب کنم». افقی که خیلی زود برای او آن هم در اوج جوانی به دست آمد تا فعل خواستن را به نیکی برای همه مجسم کند.
در حاشیه مسابقات بینالمللی قرآن و در شب پایانی این رویداد در حالی که از خبر غیررسمی کسب رتبه اول مسابقات ایران، درونش میزبان جشن شادی باشکوهی بود، پای سؤالات خبرنگار ایکنا نشست که حاصل آن در ادامه آمده است.
ایکنا – آقای طباخی کسب رتبه نخست مسابقات ایران را خدمت شما تبریک عرض میکنم؛ بهتر است قبل از شروع گفتوگو اشارهای به مسابقات کرواسی داشته باشم که شروع موفقیتهای شما بود و روز بازگشت از آن مسابقات اعلام کردید که افق شما کسب رتبه نخست مسابقات قرآن ایران است. خیلی زود به این خواسته رسیدید، فکر میکردید فاصله آرزو و تحقق آن اینقدر کوتاه باشد؟
بله؛ حدود یک سال و پنج ماه قبل مسابقات کرواسی برگزار شد و آنجا هم رتبه اول را کسب کردم. افق من از ابتدا کسب رتبه نخست مسابقات ایران بود، خدا شکر میکنم که در فرصت کوتاهی به این هدف دست پیدا کردم. آرزو و هدف من این بود در مسابقات ایران هم این رتبه را تکرار کنم. خدا را شکر میکنم که با برنامهریزی دقیق و مرورهای بسیار سنگین و منظم سعی کردم به این مهم برسم.
در این یک سال و نیم خیلی تحت فشار قرار گرفتم و تلاش کردم و از این حیث که پاسخ همه این تلاشها را دریافت کردهام بسیار خوشحال هستم.
ایکنا – شاید بسیاری از افراد گمان کنند چون در مسابقات بینالمللی قرآن ایران، نمایندگان کشورمان همواره اول میشوند پس قاریان و حافظان ما کار راحتی برای کسب رتبه دارند، آیا کار نمایندگان ایران واقعاً راحت است؟ در مورد سختیهای رسیدن به این جایگاه بگویید.
رقبای این دوره بسیار خوب خواندند و سطح حفظ کل فارغ از بحث قرائت و ترتیل، بسیار بالا بود و این واقعیت برای همه مشهود بود. انصافاً شرکتکنندگان کشورهای دیگر خیلی خوب تلاوت کردند.
من قبل از خواندن به ائمه اطهار و اهل بیت و خصوصاً یک توسل عمیق و از ته قلب به حضرت زهرا(س) داشتم؛ خیلی راحت خواندم و این را میتوانم خدمت شما بگویم که هیچ استرس و نگرانی در زمان اجرا نداشتم، خدا را شکر خیلی آرام خواندم.
قبل از اینکه برای مسابقه آماده شوم سوالات بسیاری را خوانده بودم، دوستان و رفقا در خانه و در جلسات از من بسیار میپرسیدند، به همین جهت سوالات برای من آسان بود. یعنی اینقدر مرور کرده بودم که سوالات مطرح شده از سوی هیئت داوران برای من بسیار آسان بود.
ایکنا – در مورد تمرینات خودتان که منجر به این سطح از آمادگی شد هم بگوئید، به خصوص در روزهای انتهایی و نزدیک به مسابقات به چه سبکی تمرین کردید؟
با توجه به اینکه مسابقات کشوری و بینالمللی یک سال فاصله دارند، تمرینات خودم را به دو بخش تقسیم کردم. بخش اول شش ماه ابتدایی بود که به صورت جدی تمرین نداشتم اما به صورت روزانه مرور میکردم. از شش ماه دوم به صورت رسمی و جدی تمرینات را شروع کردم. معتقد هستم بهترین و با کیفیتترین مرورها و تمرینات مربوط به یک ماه آخر است. خصوصاً دو هفته انتهایی، تمرینات بسیار حیاتی است.
من در شش ماه اخیر نزدیک به 40 ختم قرآن انجام دادم. ایام اخیر یعنی 10 روز مانده به مسابقات، روزانه حداقل هفت جزء را تلاوت میکردم و گاهی هم به 10 جزء میرسید. در کنار این حجم از تمرینات، پاسخ دادن به سوالات و نگاه کردن به قرآن هم بود. برخی اوقات هم برای خودم میخواندم و تحویل میدادم، تمرینات متنوع و مختلفی داشتم.
ایکنا – اجرای سایر شرکت کنندهها را گوش دادید یا خیر و از اجرای کدام شرکت کننده بیشتر لذت بردید؟
سعی داشتم تلاوتها را در رشته حفظ کل دنبال کنم. اما بیشتر از من، مادرم این کار را انجام میداد و بعد از اجرای هر شرکت کننده به من گزارش میداد. یعنی تحلیل اجراها را با هم انجام میدادیم.
تلاوت حافظ کشور بنگلادش خیلی معنوی بود، کشور گامبیا و کنیا هم خیلی خوب اجرا کردند. کلاً رشته حفظ به نحوی بود که سطح بالایی داشت.
ایکنا – مقداری هم در مورد خودتان بگوئید که چه شد وارد بحث حفظ قرآن شدید و آن جرقه و اتفاقی که باعث شد به فکر حفظ قرآن بیفتید چه بود؟
من در ابتدای امر قاری قرآن بودم و به عنوان قاری در جلسات و مجالس و محافل و مساجد حضور پیدا میکردم. بعد به این فکر افتادم که در کلاسها ثبت نام کنم و به صورت حرفهای و تخصصی وارد بحث یادگیری قرآن شوم. لذا وارد کلاس آموزش روخوانی شدم، هر وقت میخواستم روخوانی بخوانم آیات را حفظ میکردم و بعد به کلاس میرفتم، این باعث شد به استعداد خودم در زمینه حفظ قرآن پی ببرم و بعد از یک ترم به صورت مستقیم کلاس حفظ قرآن ثبت نام کردم و آنجا خیلی به حفظ علاقهمند شدم.
استاد زارعان نیز به من بسیار انگیزه میدادند و طی دو سال توانستم کل قرآن را حفظ کنم و بعد هم وارد عرصه مسابقات شدم. من همزمان با شروع مسابقات مقطع کارشناسی را به پایان رساندم و در مقطع ارشد در رشته فقه و حقوق تحصیل را ادامه خواهم داد. باید دید در آینده چه خواهد شد.
ایکنا – چه افق و برنامه خاصی برای خودتان بعد از مسابقات تعریف کردهاید؟
هدف من تدریس حفظ و تربیت حافظ قرآن آن هم حافظان عامل به قرآن و نیز موفق در عرصه مسابقات است. میخواهم فعالیت خودم را در این زمینه متمرکز کنم. در سالهای آینده هم تلاش خواهم کرد وارد بحث داوری شوم.
ایکنا – در دورههای ساماندهی داوران که بسیاری از قاریان و حافظان حضور داشتند، ثبت نام نکردهاید؟
با توجه به اینکه سن حضور در این دورهها 27 سال و بالاتر است و من 22 سال دارم امکان حضور نداشتم اما در آینده حتماً حضور خواهم یافت.
ایکنا – امسال مسابقات را چگونه ارزیابی کردید اینکه رقابتها بعد از دو سال حضوری شد و هم مردم و هم شرکتکنندگان حضور دارند چه تأثیری میتواند داشته باشد؟
اینکه بعد از دو سال مسابقات حضوری شد بسیار نکته مهمی است چون در این حضورهاست که نزدیکی بین شرکتکنندگان از کشورهای مختلف کلید میخورد.
بازگشت مسابقات به سالن اجلاس سران کشورهای اسلامی هم نکته مهم دیگری است. به نظرم این سالن ابهت و کلاس خاصی به مسابقات میدهد و خدا را شکر بعد از چندین سال امسال مجدد به سالن اجلاس بازگشتیم و حرکت خوبی بود.
نکته مهم دیگر اینکه مرحله مقدماتی و غربالگری برگزار شد و همین امر باعث شد افرادی برای حضور در ایران انتخاب شوند که سطح بالایی داشتند؛ این موضوع هم در صرفهجویی هزینهها و هم سطح بالای مسابقات تأثیرگذار است.
ایکنا – برخی از شرکتکنندگان خارجی فکر میکنند چون مسابقات در ایران برگزار میشود شاید برگزار کنندگان بیشتر مراعات حال نمایندگان ایران را دارند، دوست دارم از زبان شما بشنوم که برگزار کنندگان مسابقات اصلاً تفاوتی بین شرکتکنندگان ایرانی و خارجی قائل هستند؟
به هیچ وجه اینگونه نیست و انصافاً مسابقات بینالمللی قرآن ایران عادلانهترین و نزدیکترین مسابقات به عدالت است. هیچ فرقی بین نماینده ایران و خارجیها وجود نداشت و این قضیه کاملاً مشهود بود. به غیر از بحثهای فنی و تخصصی که عدالت رعایت شد، در بحث تشریفات هم این قضیه مشهود بود.
برگزارکنندگان مسابقات برای شرکتکنندگان خارجی تیم تشریفات و استقبال در فرودگاه مستقر کرده بودند و آنها را تا هتل همراهی میکردند. اما من وقتی به فرودگاه رسیدم شخصاً به هتل رفتم. این البته هیچ مشکلی ندارد، تنها خواستم در جواب سوال شما به این نکته اشاره کنم که در برخی موارد همراهی با شرکت کنندگان خارجی بیشتر هم بود.
ایکنا - برخی نمایندگان کشورمان همراه با خانواده در مسابقات حضور یافته بودند و خانوادهشان در زمان اجرا در سالن حضور داشتند اما شما ظاهرا اینگونه نبودید؟
خانواده بسیار دوست داشتند بیایند و از نزدیک در کنار من باشند اما ترسیدم استرس پیش بیاید و لذا از خانه مسابقات را دنبال کردند. با مادرم که صحبت میکردم میگفت وقت تلاوت من اصلاً تلویزیون را نگاه نکرده است. بعد از اینکه متوجه آرامش من در تلاوت شد توانست نگاه کند.
ایکنا – در پایان اگر سخن خاصی باقی مانده است بفرمائید.
از تمام عوامل اجرایی مسابقات نهایت سپاس و قدردانی را دارم، انصافاً در ایام برگزاری مسابقات زحمات بسیار زیادی متحمل شدند و انشاءلله اجر زحمات خود را خواهند گرفت.
انتهای پیام