منصور آقامحمدی، حافظ کل قرآن و فعال قرآنی کشور که به عنوان ناظر مرحله استانی چهلوپنجمین دوره از مسابقات سراسری قرآن به شهرکرد سفر کرده بود در جریان برگزاری مسابقات در گفتوگو با ایکنا از چهارمحالوبختیاری با اشاره به اینکه مؤسسات قرآنی از زمان پیروزی انقلاب اسلامی و حتی پیش از آن در قالب جلسات خانگی قرآن مشغول فعالیت هستند، اظهار کرد: مؤسسات قرآنی از حوالی دهه هشتاد تحت پوشش معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد و نیز دارالقرآن سازمان تبلیغات اسلامی قرار گرفتند و این دو نهاد بهصورت نظاممند این مجموعهها را تحت نظارت قرار دادند تا هم حمایت و پشتیبانی انجام شود و هم مراقب باشند که مؤسسات قرآنی از مسیر خود خارج نشوند.
وی با ذکر اینکه پس از آن اتحادیههای قرآنی به غلط یا به درستی تشکیل شدند، ادامه داد: نقد بنده به این اتحادیهها نه ناظر به چرایی تشکیل یا ماهیت وجودی آنان بلکه مرتبط با موضوع کروناست که مؤسسات قرآنی مسئله کرونا در دو سه ساله اخیر عامل بازدارنده دانستهاند حال آنکه باید گفت این مسئله شاید به قدر ۱۰درصد، فعالیتهای قرآنی را تحت تأثیر قرار داد و شاهد این ادعا مسابقات متعدد ورزشی در رشتههای مختلف است که در دوران کرونایی به خوبی برگزار شدند.
آقامحمدی با طرح این پرسش که نحوه ایجاد جاذبه برای فعالیتهای قرآنی ما چه بوده است؟ گفت: از سال ۹۹ و پس از کش و قوسهای چندین ساله ادغام یا عدم ادغام، اتحادیه جدید تشکیل شد اما پرسش اینجاست که اتحادیههای استانی و مثلاً بهطور مشخص اتحادیه استان شما چه اقدامی تا کنون در جهت جذابسازی فعالیتهای قرآنی انجام داده است. در طی این مدت هماهنگی و همراهی دستگاهها را با اتحادیه قرآنی استان شاهد نبودیم و بلکه اختلافاتی نیز وجود داشت.
وی با تأکید بر اینکه دستگاههای ذیربط قرآنی اگر اتحادیه را قبول دارند و پذیرفتهاند باید با این مجموعه همکاری داشته باشند، گفت: همچنان که این همکاری و انسجام را در زمان مدیریتهای قبلی دستگاههای قرآنی نيز با این اتحادیه در استان شاهد بودیم.
آقامحمدی بیان کرد: مؤسسات عملکرد اتحادیه قرآنی استان خود را رصد میکنند و اگر ببینند اتحادیه حتی توان مالی اداره امور خود را نیز ندارد، طبعاً اعتماد نمیکنند و به خودی خود اُفت میکنند، اتحادیه ناتوان چگونه میتواند مجموعه مؤسسات قرآنی استان خود را مدیریت کند؟ در چنین شرایطی طبعاً تسهیلات اندک و ناچیز این یا آن دستگاه نیز نمیتواند تغییر و بهبودی در وضعیت مؤسسات قرآنی داشته باشد.
قائم مقام اسبق اتحادیه مدغم قرآنی کشور (اتحادیهای که پیش از اتحادیه فعلی به مدت یک سال و نیم فعالیت داشت) تصریح کرد: اتحادیه مدغم در مدت فعالیت خود با امکانات و بضاعت کم کارها را پیش میبرد و مستندات نیز موجود است، در اتحادیه کنونی مدلهای جدید تعریف شده و سیاستهای اتحادیه مدغم را ادامه نمیدهد؛ در جایی که سیاست و ریلگذاری دچار اشکال است باید کنار گذاشته شود اما ریلگذاری درست اتحادیه قبلی باید طی این دو سال پیگیری و انجام میشد، البته به نظر میرسد نقدها شنیده شده و وضعیت به مراتب در حال بهبود است.
آقامحمدی با تأکید بر اینکه کرونا نباید بهانه کاستیها باشد، تصریح کرد: همانطور که گفتم کرونا شاید ۱۰درصد توانسته باشد عملکرد ما را در فعالیتهای قرآنی مختل کند و مابقی اشکال به عملکرد ما باز میگردد و به اختلافات و دعواها مربوط بوده است که مدیران مؤسسات و فعالان قرآنی نیز شاهد آن بوده و دچار دلسردی و اُفت شدهاند.
وی با ذکر اینکه ضرورتی برای تشکیل اتحادیههای استانی وجود نداشت، تصریح کرد: بنده با دلایل متقن نسبت به این موضوع نقد دارم و معتقدم انتخاب یک مؤسسه توانمند در هر استان به عنوان شعبه اتحادیه قرآنی کشور کافی بود که در اینصورت، سیاستگذاریها، هدایت، حمایت و نظارت از سوی اتحادیه کشوری انجام میشد و به شعبههای استانی نیز تسری مییافت.
آقامحمدی ادامه داد: به نظر میرسد تشکیل اتحادیههای استانی برای مؤسسات قرآنی در هر استان ضرورتی نداشت، آن هم اتحادیهای که برای ثبت و تشکیل مجمع و دیگر امور حقوقی و تأمین اعتبارات برای اداره امور معمول خود همواره دچار مشکل است. البته برای همشکل شدن کار اتحادیه کشوری که در استانهایی چون مازندران و تهران با تعداد بالای مؤسسات قرآنی اتحادیه استانی را تشکیل داده است، طبعاً استانهای با تعداد محدود مؤسسات نیز باید از این روند تبعیت کنند و اتحادیه داشته باشند.
این چهره فعال قرآنی کشور با طرح این پرسش که تا کنون چه توانمندیهایی برای مدیران مؤسسات ایجاد شده و چه راهکارهایی را به آنان نشان داده شده است؟ افزود: از مدیر مؤسسهای که نتواند اظهارنامه مالیاتی یا فُرم بیمه را تکمیل کند یا مربیان خود را چگونه بهکار گیرد، چگونه باید انتظار داشت که برای جذب و ماندگاری حداکثری قرآنآموزان مؤسسه راهکار داشته باشد.
آقامحمدی تأکید کرد: پیشنهادم این بود حال که اتحادیههای استانی شکل گرفتهاند، در گام اول باید ساختارها درست شوند نه آنکه اولویت نخست را رها کنیم و سراغ اولویت دست پنجم برویم. بدیهی است که وقتی عقبه کار را تثبیت نکنیم و وارد میدان شویم به مشکل برخورد خواهیم کرد؛ عقبه کار اتحادیه قرآنی در استانها، ورود بهویژه دو دستگاه تبلیغات اسلامی و فرهنگ و ارشاد اسلامی نه به منظور دخالت بلکه در جهت حمایت و پشتیبانی است.
وی با اشاره به تأکیدات مقام معظم رهبری مبنی بر مردمی ساختن امور، بیان کرد: ایشان همواره تأکید داشتهاند که هر جا مردم حضور دارند، موفق بودیم و هر جا دست دولت برای دخالت وارد شد کار فشل شده است؛ حال که ظرفیت اتحادیه قرآنی در استانها ایجاد شده است خوب است که بتواند به عنوان یک بازو کارها را پیش ببرد در غیر اینصورت وجودش ضرورتی ندارد. میطلبد که دستگاههایی چون تبلیغات اسلامی، ارشاد اسلامی و اوقاف استان نیز در خصوص تقویت و حمایت اتحادیه هماندیشی و همافزایی کنند.
این چهره قرآنی کشور بیان کرد: اتحادیه مؤسسات و مراکز قرآنی به یکدیگر متصلند و دستگاهها نیز باید به عنوان سیاستگذار، راهبر، هدایتگر، حمایتکننده و نظارتکننده باشند و اتحادیه قرآنی استان را حمایت کنند. اگر مدیران دستگاهها وظایف خود را به درستی انجام دهند، اتحادیه نیز میتواند به عنوان تسهیلگر و واسطه میان مؤسسات قرآنی و دستگاهها نقش خود را ایفا کند.
آقامحمدی برخورد سلیقهای مدیران دستگاهها با اتحادیه قرآنی را یادآور شد و توضیح داد: این موضوع برخاسته از ضعف در اساسنامه است که بر مبنای عقلی، اتحادیههای استانی باید تابع اتحادیه کشوری باشند اما گاه این موضوع را شاهد نیستیم لذا اتحادیههای استانی بهصورت مستقل با دستگاههای استانی وارد تعامل میشوند و با تغییر مدیرکل دستگاه و تغییر رویکردها و نگاههای مدیریتی، این تعاملات نیز دچار دگرگونی میشوند؛ یک سیاست مکتوب و دستورالعمل لازمالاجرا که مشخص کند مدیران دستگاهها به دور از نگاه شخصی و سلیقهای چگونه با اتحادیه تعامل و همکاری کنند، وجود ندارد و این ضعف در اساسنامه اتحادیه را شاهدیم.
این چهره قرآنی کشور با ابراز تأسف از ضعفهایی که در حوزه فعالیتهای قرآنی وجود دارد، گفت: اگر درست کار کرده بودیم امروز باید مانند کشور ترکیه باشیم که مردم برای ثبتنام در آموزشهای قرآنی در ۸۰۰ دارالقرآن در استامبول صف میبندند. دستگاهها بهعنوان متولی، قانونگذار و سیاستگذار موظفند استقبال اندک از فعالیتهای قرآنی را آسیبشناسی کنند. اتحادیه کشوری و استانی نیز در این زمینه مأمورند و باید بتوانند دستگاهها را با خود همراه سازند، در اینصورت میتوان چرایی عدم استقبال قرآنآموزان از آموزشها در مؤسسات را درک کرد.
وی بیان کرد: چرا امروز امثال جواد فروغیها و سیدمحمدحسین طباطباییها دیگر نمیتوانند یک جریان قرآنی عظیم را ایجاد کنند حال آنکه امروز امکانات و شرایط به مراتب بهتری در مقایسه با گذشته داریم؛ در یک برهه از زمان به تعداد انگشتان دست استاد داشتیم، امروز اما بالغ بر ۲۰ هزار استاد قرآن در سطوح مختلف در کشور داریم که امر آموزش را بر عهده دارند.
این فعال قرآنی کشور افزود: در استان شما از ظرفیت عیسی خورشیدی به عنوان حافظ بینالمللی قرآن کریم در امر آموزش چقدر استفاده میشود؟ آیا جز این است که این چهره قرآنی در بخش اداری بدنه آموزش و پرورش استان مشغول فعالیت است؟ این در حالیست که این چهره بینالمللی حفظ قرآن بدون استاد و با نوار کاست به حفظ کل نائل شده و جای تأسف دارد که با بهرهگیری از این ظرفیت قرآنی نتوانستهایم ۵۰ حافظ کل مثلاً در شهرکرد یا دیگر شهرها پرورش دهیم؛ اینجاست که باید اشکالات و ایرادات کار را جستجو کنیم.
آقامحمدی با تأکید بر اینکه به میدان آوردن همه ظرفیتها و انجام کار جهادی راهکار برونرفت از شرایط فعلی است، گفت: همانطور که در حل بحران ناگهانی آب شُرب شهرکرد شاهد بودیم که همه پای کار آمدند، میطلبد که همه مجموعهها و نهادهای قرآنی پای کار بیایند؛ صراحتاً میگویم که بخشی از مسئولیت اغتشاشات و آشوبهای اخیر متوجه ما قرآنیهاست که نتوانستهایم جوان را اقناع کنیم و لذا نوجوان و جوان در ازای دریافت پول یا وعده از سوی بیگانه به کف خیابان میرود و هنجارشکنی میکند.
وی در پایان گفت: مدیریت و فرماندهی جنگ هشت ساله را تنها ۵۰ نفر راهبری کردند و توانستند با دستان خالی مرزهای یکهزار و ۲۰۰ کیلومتری را از منطقه حاجعمران تا خسروآباد آبادان حفظ کنند و در برابر عراق و ۲۵ کشور همپیمانش ایستادگی کنند؛ امروز مدیران کل سه دستگاه متولی قرآنی در ۳۱ استان که یک جمع ۹۳ نفری است فرماندهان جنگ نرم هستند با این تفاوت که امروز امکانات وسیع و فراوان در اختیار این فرماندهان قرار دارد.
انتهای پیام