شهید محسن مهرنواز، قاری قرآن بود و درجلسات مختلف قرآن تلاوت میکرد. در آخرین دیدار با خانوادهاش، عکسهای سالهای قبل که در اردوهای بسیج، سفر به مشهد و ... تهیه کرده بود را در منزل گذاشت و دقایقی صدای صوت قرآن خود را ضبط کرد و به خانوادهاش داد تا خاطرهای برای بعد از شهادتش باشد.
سختکوشی و تلاش در راستای انس با خداوند متعال و خدمت به خلقالله از جمله فعالیتهایی بود که در زندگی هر یک از شهدا با آن مواجه میشویم. شهید محسن مهرنواز هم یکی از همین افراد است که با خودسازی در این مسیر گام برداشت.
نگاهی به ویژگیهای شخصیتی شهید محسن مهرنواز
محسن در تحمل سختیها زبانزد عام و خاص بود و برای رسیدن به اهدافش، چه بیخوابیها و خستگیهایی را که به جان نمیخرید. او هیچگاه تظاهر نمیکرد و اگر عمل نیکی انجام میداد، عنوان نمیکرد و به روی خود نمیآورد تا به اخلاصش ضربه وارد نشود.
محسن، مدتها بود که مشتاق حضور در جبهه بود، اما هنگام ثبتنام، چون سنش کم بود، پذیرفته نشد و از طرف مسئولان پایگاه، کارهای پشتیبانی به او محول میشد. او علاقهای به خودنمایی نداشت و ترجیح میداد کارهایش از دوستان و آشنایان مخفی بماند، تقوا و عبادتش بروز بیرونی نداشت و خیلی از دوستانش نمیدانستند که او در بسیج کدام مسجد فعال است، یا نمیدانستند که ورزش رزمی کار میکند و مقید است در جلسات قرآن شرکت کند، که همه اینها گویای اخلاص او بود.
شهید مهرنواز از همان سنین نوجوانی به فراگیری قرآن علاقه زیادی داشت و از دوران ابتدایی در هیئتها و جلسات آموزش قرآن شرکت میکرد. او در کلاسهای تجوید، قرائت، صوت و لحن زیرنظر اساتید برجستهای مانند غفاری و موسوی شرکت کرد و از قاریان خوش لحن قرآن بود.
وی به تعلیم دادن قرآن به دیگران علاقهمند بود، بهطوری که کلاسهای متعددی در زمینه روخوانی و تجوید قرآن در مسجد برپا کرد، همچنین یک بار در زمستان سال 64 همراه با کاروان قاریان قرآن کریم، از طرف بخش قرآن سازمان تبلیغات اسلامی، به منظور تعلیم قرآن به یک پادگان آموزشی در جبهه اعزام شد و حدود 20 روز در لشگر 7 ولیعصر(عج) مشغول تعلیم قرآن به رزمندگان این لشگر بود.
محسن در هفته بسیج سال 65 در مسابقات قرائت قرآن کریم شرکت کرد و رتبه اول را از میان شرکتکنندگان پایگاه ابوذر کسب کرد.
اولین آموزش همزمان با 5 دی سال 1365
وی در 10 دیماه سال 1365 برای آموزش به پادگان میرود ولی بعد از گذراندن دوره آموزش با اعزام سراسری عازم نشد، چون آنها به منطقه جنگی نمیرفتند. پس از آنها جدا شد و با اعزام انفرادی به سوی جبهههای جنوب شتافت.
محسن پس از شرکت در مرحله تکمیلی عملیات کربلای 5 به مرخصی آمد، این مرخصی اواخر سال 1365 و اوایل سال 1366 بود، وی در این مرخصی علائمی از خود باقی گذاشت که همه آنها به عمل و یقین او به شهادتش اشارت دارد.
شهید محسن مهرنواز پس از اتمام مرخصی، 12 فروردینماه سال 1366 دوباره به منطقه رفت و در عملیات کربلای 8 شرکت کرد و در 14 شعبان، مصادف با 24 فروردین سال 1366 به شهادت رسید.
انتهای پیام