به گزارش ایکنا از چهارمحالوبختیاری، مراسم تجلیل از رزمنده ۱۳ ساله و شهید دور از وطن، عبدالعظیم خلیلزاده فردا سهشنبه، ۲۰ مهرماه در آستان مقدس امامزاده میرحیدرشاه و روضه الشهدای شهر نقنه برگزار خواهد شد. در این مراسم که با حضور مسئولان استانی و محلی، رزمندگان و جانبازان، خانوادههای شهدا و خانواده شهید خلیلزاده برگزار میشود، ضمن رونمایی از تمبر یادبود شهید، از مادر این شهید والامقام تجلیل بهعمل خواهد آمد. بههمین بهانه، مروری کوتاه بر زندگینامه و فرازهایی از وصیتنامه شهید تقدیم خوانندگان ایکنا میشود.
شهید خلیلزاده در روز هفتم اردیبهشت 1349 در نقنه از توابع شهرستان بروجن دیده به جهان گشود. پس از ورود به کلاس اول راهنمایی همزمان با آغاز جنگ 8 ساله، این شهید والامقام اگرچه سن و جثه کوچکی داشت اما درس را رها کرد و برای اولین بار در دیماه 1361 عازم جبهههای حق علیه باطل شد. این شهید از ناحیه دست مورد اصابت ترکش واقع و در تهران بستری شد که پس از بهبودی اندک برای بار دوم درخواست اعزام به جبهه را با خانوادهاش در میان گذاشت که از طرف پدر و مادر و پایگاه اعزام بروجن با خواستهاش مخالفت شد اما عشق به شهادت پر پروازش را توانی والا بخشید اما با اصرار خودش اعزام شد. شهید خلیلزاده پیشاپیشِ رزمندگان مشغول بازگشایی محور عملیاتی و خنثی کردن مینها بودند که به شدت مجروح شده و به اسارت نیروهای عراقی در آمد. به دلیل مجروحیت، شهید خلیلزاده را در بیمارستان الرشید عراق بستری کردند، اما با توجه به شدت جراحات وارده و شکنجههای بعثیون عراقی، در تاریخ هفتم آذرماه 1362 و در سن 13 سالگی به شهادت رسید.
پیکر شهید را در همان مکان دفن میکنند تا اینکه بعد از ۲۰ سال پیکر مطهر شهید در تاریخ 29 تیرماه 1381 به ایران منتقل شد؛ شهید خلیلزاده در تاریخ 7 مردادماه 1381 در شهر بروجن تشییع و جهت خاکسپاری به زادگاهش نقنه منتقل و در کنار همرزمان شهیدش به خاک سپرده شد.
آرى پدرم و مادرم، ملت مبارز و مسلمان؛ ميدان، ميدان امتحان و آزمايش است و خداوند در قرآن فرموده خيال نكنيد كه ما شما را خلق کرده و همين طور رها مىسازيم بلكه شما را امتحان مىكنيم و امتحانى بزرگ و بدون امتحان هم ثابت نمىشود كه كدام فرد واقعا مدافع اسلام و قرآن است. پس كسى كه مىگويد «اياك نعبد و و اياك نستعين» و هر كس كه مىگويد «حسبى الله رب العالمين» هر كس كه مىگويد من شيعه على هستم و هر كس خود را مدافع انقلاب و پيرو رهبر مىداند، بايد امتحان كرد.
امتحان در ميدان نبرد؛ امتحان با مال و جان و امتحانهاى گوناگونى كه از ذكر آن ناتوان هستم که خداوند مىفرمايد بشارت باد بر كسانى كه صبر كنند. آرى همين است انسان با تحمل سختى با چند روز دنيا مى تواند به سعادت ابدى نائل گردد.
پس اى پدر و مادر و دوستان، دل به دنيا نبنديد كه دنيا سرانجام نابود شدنى است نعمتهاى دنيا هر چه زياد باشد سرانجام فناپذير است. دنيا هر نوش آن با هزار نيش روبرو است. دنيا را كنار بگذاريد تا بتوانيد سعادت آخرت را به دست آوريد؛ براى آنكه هر چه هست در آخرت است. دنيا زمينه است براى آخرت؛ دنيا پلى است تا آنكه ما از آن عبور كنيم و به آخرت نزديك شويم. نعمتهاى عظيم كه انسان كوچکتر از آن است بتواند درک آن كند اختصاص به آخرت دارد. همه كس هم نمىتواند به آنها دست يابد مگر كسانى كه در امتحان بزرگ الهى پيروز و سربلند شوند.
انتهای پیام