انتظار، اشک و تنهایی؛ واژههایی آشنا برای مادران و همسران شهدایی است که سالهاست درد جدایی را میکشند، زنانی که شاید هیچ گاه هیچ کس از آنان گلایه یا حرفی نشنیده و صبورترینند در راه مرد خانهشان.
جنگ و مبارزه با اشرار در این سالهای پس از انقلاب، شهدای بسیاری را تقدیم انقلاب کرد و این جنگ ادامه دارد تا امنیت برقرار باشد و در این میان فرقی نمیکند دینت چیست، بلکه تنها هدفت که همان امنیت میهت است، مهم میشود.
در میان این جنگها و شهادتها، همسران، دختران و مادران شهدا، غریب ترینند چراکه یک عمر تنهایی را به جان خریدهاند.
در آستانه دهه فجر، طی مراسمی از مادران و همسران شهدای اهل سنت تجلیل شد. زنانی که جانانه در کنار همسرانشان جنگیدند.
طیبه باقری، استاد حوزه علمیه و مبلغ دانشگاه در این آیین گفت: تنها چیزی که برای حیات طیبه معیار است، ایمان و عمل صالح است.
وی با بیان اینکه مقام زن و مرد در پیشگاه خداوند هیچ تفاوتی ندارد و ملاک تقواست، افزود: در طول تاریخ دچار افراط و تفریط فراوانی در این حوزه شدهایم؛ گاهی نگاه تفریطی به زن داشته و گاهی دچار افراط شدهایم که هر دو این نگاهها به موجودیت زن ضرر وارد کرده است.
این استاد حوزه علمیه با بیان اینکه نگاه اسلام زن را دوباره زنده کرد و به جایگاه اصلی خود برگرداند، اظهار کرد: زن به دلیل قابلیتهایی که دارد مرکز عواطف و احساسات است و علاوه بر نقشهایی که دارد میتواند مشوق باشد و در دامان خود افراد بزرگی را تربیت کند و تربیت کردن فرزندان برای جهاد و آماده بودن برای شهادت درست همان چیزی است که یک زن میتواند انجام دهد.
باقری با بیان اینکه اگر بخواهیم راه حیات طیبه را بپیماییم باید به آیات قرآن توجه کنیم، تصریح کرد: خداوند در قرآن میفرماید که مریم را بالاترین زنان عالم برگزیدیم؛ مریم سرور زنان زمان خود بود و حضرت فاطمه(س) سرور زمان عالم در تمام زمانهاست.
وی اظهار کرد: حضرت زهرا(س) تنها الگوی زنان نیست؛ بلکه الگوی مردان نیز است، تمدن غربی به زن خیانت کرد و او را تبدیل به یک کالا کرد.
این استاد حوزه علمیه بیان کرد: مهم ترین امری که به زنان ضربه زد فروپاشی نظام خانواده بود که این امر نتیجه بی توجهی است.
فاطمه سالاری، همسر یکی از شهدای اهل سنت که سالها پیش در مزار سیدعلی در جنگ با اشرار به شهادت رسید به ایکنا گفت: همسرم همیشه بر روی نماز خواندن سر وقت فرزندانش حساس بود.
وی با بیان اینکه چهار فرزند دارم و بعد از رفتن همسرم سخت بود بزرگ کردنشان اما همیشه او یاریم میکرد چراکمه شهدا زندهاند، افزود: جنازه همسرم 9 ماه پس از شهادت به آغوش خانه برگشت و برایم این انتظار سخت بود.
وقتی از او پرسیدم چه چیز در برابر این انتظار به دست آوردی، با خنده گفت: زندگی در آسایش مردم سرزمینم همان چیزی است که در برابر این انتظار به دست آوردم.
زهره کریمی، همسر شهید اسماعیل خزاعی نژاد نیز در گفتوگو با ایکنا از خراسانجنوبی اظهار کرد: همسرم سال ۷۳ در درگیری با اشرار به شهادت رسید.
وی با بیان اینکه از مردم میخواهیم ادامه دهنده راه شهدای ما باشند، افزود: چهار فرزند دارم و در زمان شهادت همسرم همه کودک بودند.
این همسر شهید بیان کرد: همسرم قبل از شهادت، از شهادت خود اطلاع داشت به گونهای که ساعت 6 صبح روزی که به شعهادت رسید از درگیری خبر میدهد و ساعت 9 صبح درگیری میشود.
کریمی از تقدیری که خداوند برایش رقم زده راضی است و میگوید: درد ما در برابر دردهای حضرت زینب(س) و حضرت ام البنین و بقیه زنان کربلا درد کمی است که امیدوارم خداوند از ما قبول کند.
وی افزود: خوشحالم خون شهید من هدر نرفت چراکه خونش موجب به هلاکت رسیدن اشرار شد و این برای من که اکنون امنیت را در مرز میبینم بسیار خوشحال کننده است.
کریمی بیان کرد: برای دفاع از مرزهای این مملکت، فرقی نمیکند شیعه باشی یا اهل سنت، تنها عشق به میهن که نشانه ایمان است کافی است تا بتوانی از حق مردمت دفاع کنی.
سلما رمیار، فرزند شهید جلال الدین رمیار از شهدای نظامی است که در سال 78 به درجه رفیع شهادت رسیده، در گفتوگو با ایکنا از خراسانجنوبی گفت: 7 ساله بودم که پدرم شهید شد و خوشحالم که فرزند شهید بودم هرچند سختیهای فراوانی داشت، اما همیشه با خود فکر میکردم اگر پدرم یا افرادی چون او نبودند، چه بر سر امنیت این کشور میآمد.
وی از سختیهایی گفت که در طول این سالها کشیده، درد هجرانی که حتی با وجود اینکه سالها از آن گذشته هنوز التیامی نیافته است، حرفش به اینجا که رسید بغض فروخورده سالهایش ترکید، نتوانست حرفش را ادامه دهد، اما ایستاد و صحبت کرد از اینکه اگر این دردها نبود حتما آسایشی هم نبود.
رمیار با بیان اینکه اگر این شهدا نبودند، خیلی از مزایا نبود، از جمله پسوند اسلامی بودن کشورمان، تصریح کرد: مهمترین توصیه من به خواهران این است که حجاب خود را رعایت کرده و بدانند شهدا از آنها خواستهاند تا با رعایت حجاب خود مرزدار این مملکت باشند.
خدیجه محمدی درمیان، همسر شهید عدالت احمدی درمیان که روز ۱۹ رمضان با دهان روزه در درگیری با اشرار به شهادت رسید، افزود: وقتی همسرم به شهادت رسید سه فرزند داشتم و برایم سخت بود که آنها بزرگ کنم، اما از دست دادن امنیت سخت تر بود.
وی با بیان اینکه توصیه ما این است که مردم راه شهدا را ادامه دهند، تصریح کرد: نماز اول وقت و رعایت حجاب درست همان چیزی است که شهدا از بانوان میخواهند چراکه این هردو نجات دهنده بانوان از چنگال گناهان هستند.
این همسر شهید بیان کرد: برای استحکام مرزهای کشور اسلامیمان باید همه دست به دست همدیگر دهیم و اینجا فرقی نمیکند که من تنها میمانم یا فرزندانم مهر پدری را از دست میدهند، مهم این است که آن آرمان باقی بماند، آرمانی که مهمتر از من و توست.