شعر، قالبی ماندگار برای تثبیت آموزه‌های خداشناسی در کودکان است
گروه هنر: شعرهای دوران کودکی که دارای آموزه‌های خداشناسی بود، هرگز فراموش نمی‌شوند لذا می‌توان گفت شعر، قالبی ماندگار برای تثبیت آموزه‌های خداشناسی در کودکان به‌شمار می‌رود.
طیبه سادات ثابت، شاعر و برگزیده شعر کودک و نوجوان در گفت‌و گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، با اشاره به اینکه شعرهای دوران کودکی که دارای آموزه‌های خداشناسی بود، هرگز فراموش نمی‌شوند، به شعر «انار» مصطفی رحماندوست اشاره و اظهار کرد: این شعر از دل یک انار، با کشف هنری، خداشناسی را به کودک می‌آموزد لذا می‌توان گفت، شعر، قالبی ماندگار برای تثبیت آموزه‌های خداشناسی در کودکان به‌شمار می‌رود.
این شاعر برجسته مشهدی با بیان اینکه شعر آئینی برای کودک دارای دو بعد است، گفت: یک بُعد، قالب هنری آن است که کودک آموزه‌هایی را دریافت کند و عاطفه او درباره این آموزه‌ها تحت تأثیر قرار گیرد و بُعد دیگر، آن است که ما چه اندازه می‌توانیم اطلاعات و داده‌های تاریخی صحیح را در قالب یک اثر هنری به کودک منتقل کنیم.
استفاده از قالب‌های هنری برای انتقال مفاهیم اعتقادی و ارزشی
وی به سن خاص گروه کودک و نوجوان اشاره و اظهار کرد: دریافت‌های اجتماعی، اعتقادی و فردی در این سن اتفاق می‌افتد، بنابراین برای بهتر منتقل شدن مفاهیم والا و حساس و برای تثبیت و رشد آگاهی‌های اعتقادی و ارزشی باید از همه قالب‌های هنری استفاده کرد.
ثابت با اشاره به اینکه شعر دارای سه ویژگی خیال، عاطفه و زبان است، اظهار کرد: مثلاً در بعد عاطفه، باید همه مفاهیمی که با عواطف یک کودک، مرتبط است، در موضوع آئینی مدنظر قرار دهیم و با اشراف به صورت(وجهه) حقیقی و واقعی موضوع، بتوانیم پیام آن را در یک ارتباط موفق هنری به کودک منتقل کنیم تا دریافت کودک از موضوع آیینی، همراه با لذت باشد.
وی گفت: زمانی کتاب‌های خوبی در کتاب فروشی می‌بینیم که توسط افراد و نهادهای کارشناس و آگاه نوشته و نظارت شده باشد، در این صورت با آثاری قوی مواجه هستیم، در حالیکه هرگاه به شاعری سفارش کار بازاری داده شود، بسیار سطحی با آن برخورد می‌کند بنابراین، نمی‌تواند در جهت انتقال مفاهیم والا به کودک گام مناسبی بردارد.
برگزیده کنگره شعر دفاع مقدس با بیان اینکه پرداختن به زندگی پیامبر(ص) و سیره ایشان، اتفاقی است که ضرورت آن در دهه‌های اخیر تشخیص داده شده است، گفت: در این باره می‌توان به آثار محمدرضا سرشار و مصطفی رحماندوست اشاره کرد، همچنین، نویسندگان و شاعران جوانتری مانند نقی سلیمانی و عرفان نظرآهاری در این باره آثار شاخصی ارائه داده‌اند، ولی اینکه چه اندازه در این حوزه موفق عمل کرده‌ایم جای تأمل دارد و باید از مخاطبان آن‌ها پرسید.
