از آنجائيكه امام علی(ع) از حقايق زندگی و امور عينی اجتماعی و خواص آدمی از لحاظ تن و روح آگاه بود و خود در عالم فقر زندگی كرده و با ناكامان نشست و برخاست داشته و در نتيجه دريافته است كه چه چيز به اصلاح آنان مدد می رساند و چه چيز مايع فساد ايشان است از اين رو فرموده است:" ( الرعيه لا يصلحها الا العدل) مردم را جز عدل اصلاح نمی كند.