حجت‌الاسلام حسین رحیمی، معاون فرهنگی اوقاف و امور خیریه خراسان‌جنوبی در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی با بیان دعایی که منسوب به امام حسن عسکری است، اظهار کرد: سید بن طاووس دعایى از قول امام حسن عسکری(ع) خطاب به اهل قم نقل می‌کند که همچون منشورى سیاسى در آن برهه حساس منتشر شد و یکی از منابع مهم است.
وی افزود: امام(ع) در این دعا پس از ستایش خداوند و اظهار تواضع و خضوع در برابر حضرت حق، اجابت خواسته‌اش را می‌طلبد و آن گاه از فراگیرى فتنه‌ها و حاکمیت باطل به درگاه احدیت شکایت می‌برد و براى نابودى آن و سپس براى آشکار شدن حق و استوارى آن دعا می‌کند.
معاون فرهنگی اوقاف و امور خیریه خراسان‌جنوبی ادامه داد: مضمون دعا به گونه‌اى است که گذشت زمان، تأثیرى در تازگى عبارات و مضامین آن ندارد و در هر زمانى که فتنه و آشوب دامن‌گیر جوامع انسانى است، می‌توان با آن به درگاه احدیت متمسک شد، مخصوصاً که در فرازهایى نیز با عباراتى بسیار بلیغ و رسا براى ظهور امام زمان(ع) و برقرارى عدل و قسط به دست آن بزرگوار دعا می‌فرماید.
رحیمی ادامه داد: در بخشی از این دعا آمده است: سپاس خداى را به خاطر شکر نعمت‌هایش و طلب افزونى آنها، و جلب روزی‌اش و طلب خالص شدن براى او و در او نه دیگری، و پناه از ناسپاسى و کفر پیشگى در عظمت و بزرگى او؛ سپاس کسى که می‌داند هر نعمتى که به او می‌رسد، از جانب پروردگارش است و هر کیفرى که به او می‌رسد، به خاطر بدکردارى خود اوست. و خدا درود فرستد بر محمد، بنده و پیامبرش و برگزیده خلقش و وسیله (پیوند) مؤمنان به رحمتش و درود بر تبار پاک او و والیان کار او. معبودا و اینک من با خواسته خود درگاه تو را قصد کردم و دست خواهشم درِ فضل تو را کوبید، و قلبم با خشوع و خوارى با تو راز و نیاز می‌گوید و هم خود تو را بهترین شفیع خویش به درگاهت یافتم. تو خواهش مرا می‌دانی، پیش از آنکه به اندیشه‌ام خطور کند یا در خاطرم راه یابد.
وی بیان کرد: یکی از دوستان امام حسن عسکری(ع) در ضمن نامه‌ای از آن حضرت تقاضا کرد به من دعایی را بیاموز تا با همان دعا نیایش کنم. امام حسن(ع) دعایی را در ورقه‌ای نوشت و فرمود: با این دعا نیایش کن و آن دعا چنین است: «یا اَسْمَعَ السَّامِعِينَ، وَ يا اَبْصَرَ الْمُبْصِرینَ، یا عِزَّالنّاظِرِینَ، وَ يا اَسْرَعَ الْحاسِبِينَ، وَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمِینَ وَيا اَحْكَمَ الْحاكِمِينَ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اَوْسِعْ لِی فِی رِزْقِی وَ مُدَّلِی فِی عُمْرِی، وَ امْنُنْ عَلَیَّ بِرَحْمَتِکَ وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ تَنْصُرُ بِهِ لِدِینِکَ، وَلا تَسْتَبْدِلْ بِی غَیْرِی؛ ای شنواترین شنوایان و ای بیناترین بینایان و ای مرکز عزّت بینندگان و ای کسی که سریعتر از همه‌ی حسابگران حسابرسی می‌کنی و ای مهربانترین مهربانان و ای حاکم‌ترین حاکمان بر محمّد و آلش درود بفرست. بر رزقم توسعه بده، عمرم را طولانی کن و به رحمتت بر من منّت بگذار و مرا از کسانی که به وسیله‌ی آنها دینت را یاری می‌کنی و در جایگاه استوار و ثابت قرار بده.»
معاون فرهنگی اوقاف و امور خیریه خراسان‌جنوبی با بیان اینکه بخش مهم این دعا از توحید و صفات خدا است و سپس توجه به دین و اعتقادات بوده، تصریح کرد: از مهم‌ترین ویژگی‌های هدایتگری امام عسکری پاسخ به سؤالات کتبی و شفاهی است.
وی افزود: به عنوان نمونه سفیان بن محمد می‌گوید از امام حسن ضمن نامه‌ای سؤال کردم، منظور از وَلیجَه در آیه «ولَمْ یَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللّه ِ وَلارَسُولِهِ وَلاَالْمُؤْمِنینَ وَلیجَةً؛ غیر از خدا و رسولش و مؤمنان را محرم اسرار خود قرار ندادند.» چیست؟ و با خود فکر می‌کردم که منظور از مؤمنین در این آیه چه کسانی است؟ امام در جواب نامه من نوشت: «اَلْوَلیجَةُ الَّذی یُقامُ دوُنَ وَلِیِّ الاَْمْرِ. وَحَدَّثَتْکَ نَفْسُکَ عَنِ الْمُؤْمِنینَ: مَنْ هُمْ فی هذَا الْمَوْضِعِ؟ فَهُمُ الاَْئِمَّةُ الَّذینَ یُؤْمِنُونَ عَلَی اللّه ِ فَیُجیزُ أَمانَهُمْ؛ ولیجه کسی است که به جای ولی امر (امام حق) نصب می‌شود، اما اینکه در خاطرت گذشت که منظور از مؤمنین در آیه کیستند؟ پس آن مؤمنان، امامان بر حق‌اند که از خدا برای مردم امان می‌گیرند و خداوند امان آنها را مورد قبول قرار می‌دهد.»
رحیمی یادآور شد: در واقع امام حسن عسکری(ع) با بهره‌گیری از ادعیه و رفتار هدایتگری که ذهن پرسشگر مومنان را پاسخ بود، به ابهامات و نواقص توجه کرده و در جهت رفع آن مشکل برمی‌آمدند تا ابهامی در ذهنی باقی نماند، رفتاری که امروز نیز باید در میان صاحبان تریبون‌ها و عالمان جامعه دیده شود.
