محمد عبدالهی، قاری قرآن و عضو مجمع قاریان خراسانجنوبی در گفتوگو با ایکنا از خراسانجنوبی اظهار کرد: راهاندازی مؤسسات و صدور مجوز در یک مقطع زمانی خاص و حمایت و پشتیبانی مالی دولت و دستاندرکاران از این امر موجب تشکیل بسیاری از مؤسسات شد اما اکنون این مؤسسات با محدودیتها و مشکلات اقتصادی دولت دچار چالش و بی برنامگی شدهاند.
وی افزود: صدور و تأیید مؤسسات بدون در نظرگرفتن تخصص آموزشی در برنامههای قرآنی باعث بیرغبتی بسیاری از افراد برای ورود به مؤسسات شد؛ لذا ضرورت داشت قبل از صدور مجوز طرحها و چارچوب آموزشهای مدون و قابل تأیید به مؤسسات ارائه و پس از اجرای دقیق و بازدهی بالا نسبت به صدور مجوزها اقدام میشد.
عضو مجمع قاریان خراسانجنوبی ادامه داد: براساس قوانین و دستورالعمل دستگاهها و تشکلهای دولتی لازم بود تمامی برنامههای اجرایی قرآنی در اختیار مؤسسات قرار میگرفت و از سرفصلهای بودجهای نهادها و دستگاههای دولتی در این خصوص به مؤسسات واگذار میشد نه اینکه دستگاهها در موازات فعالیتهای قرآنی مؤسسات اقدام میکردند؛ بلکه باید مؤسسات قرآنی تقویت میشد.
عبدالهی تصریح کرد: از طرف دیگر وعده مسئولان و دست اندرکاران دولتی و عدم اهمیت دادن به مقوله قرآنی و ارزشهای مربوط به آن موجب در حاشیه قرارگرفتن مؤسسات شد و اکنون از اجرای فرهنگ قرآنی در جامعه تنها اسم و رسمی باقی مانده است.
وی افزود: تشکیل تعداد زیاد مؤسسه قرآنی در کشور از انسجام و یکپارچگی اهداف و برنامه ریزیهای بلندمدت قرآنی میکاهد و از طرفی میدان رقابت و تبلیغ هر مؤسسه در قبال مؤسسات دیگر را پررنگ و بارور میکند که این دیدگاه جز پوچنگری و انحراف از اهداف قرآنی عایدی دیگری ندارد.
وی بیان کرد: علیرغم تأکیدات رهبر معظم انقلاب در پرورش و نهادینه کردن جامعه در مباحث قرآنی اما متأسفانه اولویتهای این برنامهها در آخرین سیاستهای اجرایی دولتها است و بهای چندانی به آن داده نمیشود و اگر هم در یک زمینه بها داده شود صرف ارائه گزارش عملکردهای کمی بوده و به کیفیتهای برنامهها توجه نمیشود.
وی تصریح کرد: بودجههای مربوط به بخش قرآنی بسیار کم است که علاوه بر مشکلات مالی مؤسسات زمینههای تشویق و ارائه برنامههای متنوع را محدود و باعث بی انگیزگی بسیاری از قرآنآموزان شده است و حتی باعث کنار گذاشتن قرآن و پرداختن به فعالیتهای دیگر میشود.
عبدالهی با بیان اینکه علاوه بر این بی مهری و بی توجهی به بسیاری از مربیان و اساتید قرآنی نیز خود یکی دیگر از دلایل کاهش فعالیتهای قرآنی شده است، افزود: بسیاری از قرآنآموزان، مربیان، مجریان و دستاندرکاران قرآنی عقیده دارند که حفظ صیانت نفس و توکل به خدا بسیار ارجحتر و بالاتر از مطالبهگری از افراد است، بنابراین مطالبهگری چندانی ندارند؛ در نتیجه پیشنهاد میشود اولویتهای اول جمهوری اسلامی به این مقوله و تخصیص اعتبار و توجه به فعالیتهای قرآنی باشد.
وی در پایان گفت: در مباحث ورزش و سایر حوزهها مسئولان مربوطه با انواع تندرویها بودجه مربوط به این قسمت را افزایش و یا متعادل میکنند، اما زمانی که بحث بر سر بودجههای فعالیتهای قرآنی است هیچ کس به دفاع کلی نپرداخته و یا توجهی نمیکند.
انتهای پیام