عادی‌انگاری در مسابقات قرآن ما را به بن‌بست عملیاتی می‌رساند
مدیر مؤسسه قرآن و عترت بلدالامین بیرجند گفت: مسابقات قرآن باید از حالت سطحی‌نگری و روتین خارج شده و به سطحی برسد که حافظ قرآن واقعی تربیت کند؛ این تربیت باید به دور از عادی‌انگاری و روزمرگی‌های همیشگی باشد و از طرفی پژوهشگران باید با آسیب‌شناسی مسابقات و همچنین صحبت با حافظان و قاریان شرکت‌کننده به اصول منطقی در این زمینه برسند تا مسابقات قرآنی نخبه‌پرور بشود نه عادی‌انگار.
حمیدرضا جعفری، مدیر مؤسسه قرآن و عترت بلدالامین بیرجند در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی، اظهار کرد: حافظ قرآن هم در این دنیا و هم در آن دنیا دارای اجر و پاداشی است که نادیده گرفته نمی‌شود. برطبق روایات و آیات، خداوند گناه کسی که حافظ آیات است می‌بخشد و حتی تصور نبخشیدن گناهان توسط حافظ استهزا آیات است؛ همچنین به تعداد آیاتی که حفظ دارد بر درجات او در بهشت خواهد افزود.
وی بیان کرد: این مزیت‌ها برای حافظان در تمام اعصار بوده و اینکه بگوییم اکنون حفظ قرآن موضوعیت یا اهمیت ندارد، سخنی بیهوده است؛ از طرفی حفظ آیات باعث انس با قرآن شده و فرد حافظ، قرآن در زندگی‌اش همواره حضور دارد.
مدیر مؤسسه قرآن و عترت بلدالامین بیرجند ادامه داد: رهبر معظم انقلاب فرمودند که اگر قرائت با هدف خشوع و تلاش در القای معانی به مستمعین باشد به اندازه یک کتاب استدلال توحیدی، تأثیرگذار است. اما، با همه این مزایا، آنچه از حافظ، حافظ واقعی می‌سازد این است که اطرافیان و نزدیکانش او را فردی متفاوت بدانند؛ دوری از افراط و تفریط در اخلاقیات و همچنین عمل کردن واقعی به آنچه خداوند در قرآن بیان فرموده، حافظ قرآن را برجسته می‌کند.
این حافظ قرآن بیان کرد: مسابقات قرآن نیز باید از حالت سطحی‌نگری و روتین خارج شده و به سطحی برسد که حافظ قرآن واقعی تربیت کند؛ این تربیت باید به دور از عادی‌انگاری و روزمرگی‌های همیشگی باشد و از طرفی پژوهشگران باید با آسیب‌شناسی مسابقات و همچنین صحبت با حافظان و قاریان شرکت‌کننده به اصول منطقی در این زمینه برسند تا مسابقات قرآنی نخبه‌پرور بشود نه عادی‌انگار.
جعفری ادامه داد: عادی‌انگاری در زمینه حفظ و یا آموزش و سنجش حافظان قرآن ما را به بن‌بست عملیاتی در حوزه آموزه‌های قرآنی می‌رساند؛ نباید کاری کنیم که این امر در جامعه اسلامی نهادینه شود.
وی یادآور شد: فراموش نکنیم حفظ قرآن در تمام اعصار و زمان‌ها یک ضرورت است که جامعه به آن نیاز دارد، اما این حفظ نباید روتین و سطحی باشد؛ در واقع انسان‌های جامعه به حفظ عمیق و کاربردی کردن آیات قرآن نیاز دارند و این محقق نخواهد شد تا زمانی که برنامه‌هایمان در ادارات قرآنی مختلف رنگ انسجام گرفته و با مسابقات قرآنی متنوع انگیزه‌سازی برای جامعه برای رفتن به سمت حفظ شود.
انتهای پیام
