عشق تا نهایت زندگی

حجت‌الاسلام قاسم فلسفی در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی اظهار کرد: بنیان خانواده با پیوند مقدسی به نام ازدواج و قراردادهایی که بین  زن و مرد گذاشته می‌شود شکل می‌گیرد و قرار است که این پیوند باقی بماند.

وی افزود: زمانی که یک خانم با آقا ازدواج می‌کند در واقع رابطه‌ای بین آن‌ها شکل می‌گیرد و این رابطه است که استحکام یا بنای خانواده را می‌تواند حفظ کند؛ برای این که این رابطه باقی بماند سه مقوله را باید مدنطر قرار دهیم؛ بهداشت رابطه؛ تغذیه رابطه و سوم حفاظت رابطه.

فلسفی ادامه داد: وقتی از تغذیه یک رابطه صحبت می‌کنیم درست مثل تغذیه کودک است که اگر به او غذا نرسد از بین می‌رود رابطه نیز همینطور است و باید تغذیه شود و ما در مدار ذهن همدیگر قرار بگیریم و نوازشگری و نوازشگیری بین زوجین اتفاق بیافتد؛ یعنی اینکه من تو را می‌بینم و تو را دردنیای ذهن خود جا داده‌ام؛ پوسته منیت خود را شکستم و به تو فکر می‌کنم.

وی بیان کرد: برای استحکام این نوع تفکر و احساس ابتدا  باید منیت شکسته شود و فرد بتواند به فرد دیگری بیندیشد؛ برای اینکه بگوید من به تو اندیشه می‌کنم یکی از راهها این است که به یکدیگر محبت کنند و هم کلامی و هم عملی می‌تواند محبت باشد.

این مشاور خانواده تصریح کرد: نباید امتناع کنیم و فکر کنیم که چون عقد و ازدواج شکل گرفته حال دیگر نیازی نیست بلکه تا آخرین روز این کلمات و رفتارهای زیبا باید ادامه دار باشد و نباید از یکدیگر دریغ کنیم.

فلسفی بیان کرد: خداوند در آیه ۲۱ سوره روم می‌فرماید:  وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ؛ و باز یکی از آیات لطف او آن است که برای شما از جنس خودتان جفتی بیافرید که در کنار او آرامش یافته و با هم انس گیرید و میان شما رأفت و مهربانی برقرار فرمود. در این امر نیز برای مردم بافکرت ادله‌ای از علم و حکمت حق آشکار است.

وی با بیان اینکه در واقع این محبت هدیه‌ای الهی است و نباید از بخششی که خداوند به ما کرده به انسان‌های دیگر امتناع کنیم، تصریح کرد: بحث توجه بعد از محبت دومین مسئله است و آن این امر است که همدیگر را ببینیم؛ ما انسانها مثل اقیانوس هستیم و وقتی که ازدواج می‌کنیم در واقع در اقیانوس وجود دیگری شنا می‌کنیم.

فلسفی بیان کرد: فردی در این اقیانوس مروارید صید می‌کند و دیگری هم خودش را به خورد کوسه‌ها می‌دهد؛ این انتخاب ماست که چه کنیم؟ اینکه زیبایی‌ها و خوبی‌های یکدیگر را ببینیم و به یکدیگر گزارش کنیم یا اینکه به نداشته‌ها و ضعف‌های همدیگر بپردازیم متفاوت بوده و اثرات متفاوتی دارد.

وی بیان کرد: یقینا افرادی که این توجه را مثبت به خرج می‌دهند خانواده مستحکم تری دارند؛ برای اینکه ریشه‌های عشق را با نگاه قشنگ به همدیگر در وجود خود رشد می‌دهند؛ علاوه بر این بحثی داریم به عنوان طلسم‌های نوازشگری یعنی اینکه فرد می‌تواند نوازش بدهد اما نمی‌دهد و می‌تواند نوازش بگیرد اما نمی‌گیرد.

فلسفی با بیان اینکه نباید به این امور به بهانه اینکه دور از عرف جامعه است توجه نکرد، افزود: باید این طلسم را بشکنیم چراکه این محبت باید بین زن و مرد وجود داشته باشد؛ واقعیت این است که ما بعنوان یک نیاز باید به آن توجه داشته باشیم و از طرفی وقتی نیاز به محبت کسی داریم باید بخواهیم و اگر نخواهیم این خود یک طلسم است؛ من اگر محبت نیاز دارم باید بگویم که نیاز دارم به من بیشتر محبت کنی و حتی نوع آن را مشخص کنیم.

وی بیان کرد: این طلسم را بشکنید و به همسر خود بگویید من دوست دارم به من توجه کنی و به همسر خود بگویید که من فکر می‌کنم که لازم است بین من و شما رابطه‌ای از باب محبت بیشتر وجود داشته باشد و خود این کار را انجام دهند و در محبت کردن معلم همسرشان شوند چراکه اگر محبت کنند فرد مقابلشان هم حس بهتری پیدا می‌کند.

این مشاور  بیان کرد: فراموش نکنید ما با غریبه‌ها هیچ وقت از کلمات محبت آمیز استفاده نمی‌کنیم برای اینکه احساس غریبگی می‌کنیم هرچه این کلمات از طرف مقابل بیشتر گفته شود و حس صمیمیت بیشتر اتفاق افتد گفتن  آن برای افراد راحت تر خواهد بود؛ باید این طلسم‌ها را بشکنیم و از خود آغاز کنیم.