چهره غم‌زده رسانه ملی در یک ماه شاد

چند روزی است که ماه رمضان مهمان زندگی‌هایمان شده است، یا بهتر بگوییم ما بار دیگر مهمان سفره الهی شده‌ایم. ماهی که ماه بخشش و عفو خداوندی است و در‌های آسمان لطف خداوند بیشتر از همیشه به روی بندگان گشوده است.

یکی از مکان‌هایی که در ماه رمضان، رنگ و بویی دیگر به خود می‌گیرد، رسانه ملی است که در این ماه برنامه‌هایی را به روی آنتن می‌برد، اما مشکل اینجاست که این برنامه‌ها بیشتر از اینکه تداعی‌گر رمضان باشند، تداعی‌کننده غم هستند.

رمضان که تمام روزهایش با نام پروردگار عجین شده و لحظاتش با نام خدا گره خورده است، ماهی گرامی است که باید قدر تمام لحظه‌هایش را دانست.

این ماه آنقدر عزیز است که در قرآن و روایات بارها در مورد آن صحبت شده، ماهی که قدر هر لحظه‌اش را باید دانست، ماهی که حتی خواب روزه‌دارش ثواب دارد.

حال چرا رسانه ملی با دید غم و اندوه به این مسئله می‌نگرد؟ چرا تمام برنامه‌هایش با غصه عجین شده؟ آیا این امر تداعی‌کننده غم ماه رمضان در ذهن به خصوص کودکان نیست؟

وقتی آمارهای دیدن یک سریال طنز که حدودا 15 سال پیش ساخته شده، از آمار یک سریالی که به تازگی تولید شده، بیشتر است، نشان‌دهنده سطح توقع و انتظارات مردم است.

این ماه، ماه غم نیست

مرادی، یکی از شهروندان بیرجندی، در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی گفت: ماه رمضان که می‌شود انگار گردی از غم بر روی رسانه ملی می‌پاشند.

وی افزود: دلیل این غم مشخص نیست، چراکه ماه رمضان به علت ماهیت وجودی‌اش، یک ماه سرور است چراکه در این ماه درهای آسمان باز می‌شود و انسان از هر زمانی به خداوند نزدیک‌تر است.

این شهروند بیرجندی بیان کرد: امسال با توجه به شیوع کرونا مجبور به حضور در خانه در روزهای ماه رمضان هستیم و این امر به خصوص برای کودکان سخت است چراکه تلویزیون برنامه خاصی در این ایام ندارد.

مرادی ادامه داد: تلویزیون مانند روال سال‌‌های قبل دیگر برنامه‌های طنز خود را برای ماه رمضان تدارک نمی‌بیند و این باعث دلزدگی کودکان از این ماه می‌شود چراکه تصور می‌کنند این ماه، ماه غم است.

تفکر مدیران باید تغییر کند

قلی‌زاده، یک استاد دانشگاه نیز در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی گفت: سال‌هاست که دیگر برنامه‌های ماه رمضان، رنگ و بوی طنز و شادی را ندارد.

وی افزود: احتمالا این امر، ناشی از تفکر غلط مدیران رسانه ملی و جاافتادن فرهنگ غم در دل رمضان است، در حالی که در این ماه که درهای آسمان باز است باید شاد بود و مسرور از اینکه خداوند سالی دیگر توفیق دیدن ماه رمضان و روزه گرفتن را به انسان عطا کرده است.

وی تصریح کرد: چرا نباید در ماهی که ماه شادی امت اسلام است، شاد بود، چرا باید این شادی از مردم گرفته شود؟

وی بیان کرد: نوجوانان و جوانان امروز وقتی از تلویزیون جامعه اسلامی دلزده شوند به دنبال ویدئوها و تلویزیون و شبکه‌های غربی می‌روند.

قلی‌زاده اظهار کرد: ترویج فرهنگ غرب در جامعه اسلامی فرآیند خوشایندی نیست، بنابراین جامعه روحانیت و افراد مسئول باید شادی را در رسانه ملی به عنوان رکن مهم زندگی‌های امروزی ترویج دهند، در غیر این صورت در نسل‌های بعدی اثر آن ر ا خواهیم دید.

اسلام دین غم نیست

فرامرز سنگری‌آبیز، کارشناس ارشد پژوهشگری علوم اجتماعی در خراسان‌جنوبی در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی، اظهار کرد: متاسفانه به گونه‌ای در جامعه ترویج شده که امروز تنها چهره گریان دین را به مردم نشان داده و از شادی مدح شده قرآن فاصله گرفته‌ایم.

وی با بیان اینکه حتی در ولادت‌های ائمه اطهار(ع) چهره شهر و تلویزیون شاد نیست، تصریح کرد: حاکمیت باید تعریف خاصی از شادی برای مردم براساس مبانی اسلام داشته باشد.

متولیان فرهنگی جامعه هوشیار باشند

این مدرس دانشگاه بیان کرد: براساس عقیده جامعه‌شناسان باید بین غم و شادی هماهنگی وجود داشته باشد، اما اکنون که استرس سرتاپای جامعه را فراگرفته متولیان فرهنگی هیچ کمکی به ترویج شادی نمی‌کنند.

سنگری‌آبیز با بیان اینکه باید به سیره ائمه اطهار(ع) نگاه کرده و آن را در زندگی پیاده کنیم، ادامه داد: اسلام دین غم نیست، اما نمی‌دانستیم چرا متولیان فرهنگی جامعه تنها به دنبال این هستند  که چهره گریان دین را به جوانان نشان دهند.

وی بیان کرد: در جامعه روحانیت نیز این شادی سالم و آن سبک زندگی ائمه و پیامبر اسلام(ص) دیده نمی‌شود.

این کارشناس ارشد پژوهشگری علوم اجتماعی تصریح کرد: تا زمانی که متولیان فرهنگی به این باور نرسند، نه تلویزیون و نه جامعه چهره شادی به خود نخواهند گرفت.

سخن آخر...

مگر نه این است که ماه رمضان ماه بخشش و ماه نزول قرآن است؟ این ماه یکی از ماه‌های مهم در زندگی هر مسلمان است، مسلمانی که در باقی روزهای سال از خدا دور بوده، گناه کرده و به فکر نیازمندان نبوده، اما اکنون روزهای رمضان را برای فرار از چنگال گناهان مغتنم می‌شمرد و سعی می‌کند زندگی را جور دیگری ببیند.

اگر ماهیت ماه رمضان این است؛ پس باید آن را بهترین و شادترین ماه سال نامید، نه اینکه با اجرای برنامه‌های غم زده، به گونه‌ای در ذهن مردم تداعی کرد که گویی در این ماه تنها باید بگریند. هرچند گریه و تضرع برای توبه به درگاه خدا، گریه‌ای با معنای شادی است، اما نباید به گونه‌ای القا کرد که انگار ماه رمضان ماه غم است و شادی در آن وجود ندارد.

چهره غم زده جامعه مورد پسند اسلام نیست، چراکه اسلام همواره بر شادی و نشاط سالم تاکید کرده است. بی‌تردید توجه به این مقوله نیازمند بازتعریف برنامه‌های مناسبتی رمضان در ذهن مدیران است، مدیرانی که شاید سال‌هاست برنامه‌های طنز را از فهرست سریال‌های رمضان خارج کرده‌اند.

گزارش از زهرا حمیدی، خبرنگار ایکنای خراسان‌جنوبی