قلم گریه کن/ عشقی که در شعر جاری می‌شود

لیلا رضاوند، یک شاعر آئینی در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی، اظهار کرد: در ۲۸مهر سال 53 در تبریز متولد شدم و از نوجوانی به سرودن شعر پرداختم و به دلیل الطافی که از جانب خدا و اهل بیت(ع) به من شد، اصلی‌ترین وظیفه و مسئولیتم را قلم زدن در وصف این بهشتیان می‌دانم.
وی با بیان اینکه اولین‌ اشعار آئینی خود را در وصف امام حسین(ع) و واقعه بزرگ عاشورا سرودم، تصریح کرد: از کودکی به نوشتن علاقه خاصی داشتم و جملات موزونی می‌نوشتم.
این شاعر با بیان اینکه از نوجوانی با تک‌بیتی و گاه چندبیتی در قالب غزل و مثنوی اشعاری می‌گفتم، افزود: با تشویق خاص دبیر ادبیات دبیرستانم در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه تبریز ادامه تحصیل دادم و از همان آغاز با لطف و عنایت ویژه اساتید، با خوانش اشعارم در آغازین ساعات کلاس و توجه و تشویق این بزرگواران، انگیزه و بهانه خوبی برای سرودن در خود یافتم و به طور جدی ادامه دادم.
رضاوند با اشاره به اینکه پس از اخذ مدرک کارشناسی در آموزش و پرورش مشغول خدمت شدم، اظهار کرد: نزدیک سی سال است که قلم به شعر می‌چرخانم.
این شاعر با بیان اینکه دبیر ادبیات هستم و در طول خدمتم در بیشتر برنامه‌های ملی و آیینی شرکت داشتم، خاطرنشان کرد: من زیباترین و به یادماندنی ترین خاطرات تدریسم را با همین اشعار دارم و این اثرگذاری قابل توجه شعر آئینی در جوانان انگیزه بیشتری در این حرفه به من می‌داد.
عشقی که در شعر جاری می‌شود
رضاوند با اشاره به اینکه عشق با اهل بیت(ع) معنا پیدا می‌کند، اظهار کرد: کسی که برای اهل بیت(ع) بخواهد قلم بزند و شعری بگوید باید با زبان دل و ایمانش این شعر را بسراید چرا که هر چه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند.
وی بیان کرد: سخن گفتن از اهل بیت(ع) دل می‌خواهد و تسلط بر تاریخ دین و زندگی این بزرگواران که بهترین وسیله برای تبلیغ و تعریف آئین بلند اسلام است، از شاخصه‌های مهم شاعر آئینی است.
این شاعر خاطرنشان کرد: شاعر آئینی باید آگاه و مسلح به علم دین و سنت باشد تا بتواند در بین واژه‌هایش مهر و دوستی و زیبایی سنت رسول خدا(ص) و دینش را با قدرت و صلابت معرفی کند.
رضاوند، تخلص شعری خود را «تمنا» بیان کرد و افزود: ایجاد جذابیت و طرح‌ مسائل و مباحث و حوادثی که جوانان کمتر شنیده‌اند و یا نشنیده‌اند، می‌تواند جوانان را با این نوع شعر آشنا کند.
وی ادامه داد: جوان امروزی تشنه محبت است و هنرمند می‌تواند با توجه خود فاصله بین جوان و این نوع اشعار را با ایجاد فضای پر از محبت و بیان جاذبه‌های آئینی می‌تواند به خوبی پر کند.
این شاعر بیان کرد: من در کسوت معلمی سال‌ها است همین روش را تجربه کرده و با دیدن نتیجه دل انگیز آن لذت برده‌ام.
آگاهی کامل به ایفای نقش دینی و هنری
رضاوند در خصوص توصیه به شاعران جوان، تصریح کرد: مقام معظم رهبری همواره در استقبال از ماه محرم به مداحان و شاعران اهل بیت(ع) توصیه می‌کنند که از تحریف و دروغ پردازی پرهیز کرده و با مطالعه و آگاهی و تسلط کافی به تاریخ اسلام و اهل بیت(ع) برنده‌تر از شمشیر به زبان هنر در برابر دشمنان بایستند و به شیوه پیامبرمان به مهربانی و آگاهی کامل به ایفای نقش دینی و هنری خود بپردازند.
وی ادامه داد: شعر آئینی، آیینه تمام نمای دین و آیین به بهترین شکل ممکن با جلوه‌های ویژه‌ای از عشق و معرفت و کلام است.
این شاعر بیان کرد: با لطف و موهبت خداوند و نگاه مهربان امام رضا(ع)، در سال 95 در مشهد مقدس اولین سری از دلنوشته‌هایم به نام‌های «گلواژه‌های سبز دعا»، «اشک قلب» و «قاصدک» را به چاپ رسانده‌ام.
در زیر شعری از این شاعر آئینی در وصف امام حسین(ع) می‌خوانیم:
قلم گریه کن
قلم گریه کن در رثای حسین
غزل هدیه کن در عزای حسین
خدایا به فریاد «هل من» قسم
دلم را نما مبتلای حسین 
چنان زخم شمشیر عشقش بزن
که روزی بیافتم به پای حسین
تو یادم بده رمز دل بستگی
کنم جان و دل را فدای حسین

به اول شب قبر با یاد او
رهم از خطر در ولای حسین

بخوانم به تکرار در هرنماز
همان ذکر زیبا دعای حسین

قدم جز به راهش نخواهم نهاد
اگر پر دهی تا هوای حسین

رهایم نکن در بلای جهان
بمیران مرا در بلای حسین

غریب است هرکس ندارد تو را
جهان را بکن آشنای حسین

چه غم از تب و باد و طوفان دهر
چودارد جهان ناخدای حسین

بزن ناله‌ها ای دلم در غمش
به گوشم رسان تو صدای حسین

نخواهم به جز راه والای او
به هر درد درمان ندای حسین

تن شعر من هم سیه پوش شد
غزل نوحه خوان شد برای حسین 

انتهای پیام