بهروز یاسمی، شاعر و ادیب برجسته کشور در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسانجنوبی گفت: از قرن چهارم به بعد اکثر شاعران ایران زمین در مدح و منقبت اهل بیت(ع) شعر گفتهاند و در این حوزه قریحه خود را آزمودهاند.
وی با بیان اینکه حتی لائیکترین شاعران ایرانی شعری در مدح اهل بیت(ع) دارند، اظهار کرد: علت این اتفاق در تاریخ ادبیات ایران علاوه بر ارادت خود شاعر، مخاطب شاعر که همان جامعه ایرانی است، میباشد، چرا که این مخاطب نیز خود شیفته ائمه معصومین(ع) و بزرگان دین است.
این شاعر و ادیب نام آشنا بیان کرد: برخی برای اشعاری با محتوای منقبت و مدح اهل بیت(ع) عنوان شعر آیینی را به کار میبرند که به نظر میرسد واژه نادرستی است چرا که فقط دین دارای آیین ندارد، بلکه ما آیین حماسی، آیین عشقورزی و.. نیز داریم و از این جهت عنوان شعر آیینی مطلوبتر است.
یاسمی با اشاره به اینکه امروزه نیز تلاشهایی در جهت رشد شعر مذهبی شده است، ادامه داد: اما نکتهای که باید به آن توجه داشت این است که شعر مذهبی هیچگاه با برگزاری کنگره و همایش و.. پخته نمیشود و عمق نمییابد.
وی افزود: اگر به دنبال رشد و عمقبخشی به شعر مذهبی هستیم، باید به سراغ آن شاعری برویم که سی سال است در خلوت خود و براساس ذوق ذاتی اشعاری در مدح و منقبت بزرگان دین سروده و با چاپ اشعارش از او حمایت کنیم.
این شاعر برجسته کشوری گفت: زمانی که شهریار و یا مرحوم صفارزاده بر اساس عواطف عمیق بشری در مدح بزرگان دین شعر میگفتند خبری از کنگره و ..نبود بلکه آنها بر اساس میل درونی و بدون چشمداشتی در این عرصه شعر سرودند.
یاسمی یادآور شد: تنها با رنگ و لعاب مذهبی دادن به یک شعر، آن چه از شعر مذهبی انتظار داریم رخ نمیدهد، بلکه برای اینکه شاهد اشعار ناب مذهبی باشیم باید بگذاریم کشف و شهودهای ذاتی رخ دهد