احسان پوراسماعیل با تأکید بر ضرورت مهندسی فرهنگی جامعه بر محور قرآن و عترت، گفت: قرآن کریم کتابی شفابخش برای جسم و جان انسان است و اگر ایمان به تار و پود وجود جامعه نفوذ کند، میتواند آرامشی پایدار و سلامت روانی حقیقی را برای بشر امروز به ارمغان آورد.
هنر و ادبیات شیعی، یک منظومه غنی و چندوجهی است که بر سه ستون اصلی عشق (مؤدت)، عدالت (حماسه) و امید (انتظار) استوار است. این درونمایهها، در هم تنیده شده و به خلق آثاری منجر شدهاند که از غزل عارفانه حافظ تا نمایش آیینی تعزیه، طیف وسیعی را در بر میگیرند.
حجتالاسلام سیدرضا عمادی، با تأکید بر پیوند ناگسستنی ایمان و عمل در آموزههای اسلامی گفت: ایمان حقیقی زمانی معنا دارد که در رفتار اجتماعی نمود یابد و به مسئولیتپذیری در قبال عدالت، رفع فقر و مقابله با ظلم و فساد منتهی شود.
حجتالاسلام والمسلمین اسماعیل حاتمی گفت: حضرت معصومه(س) از زنانی است که نقش کلیدی در تشیع داشتهاند؛ زمانی که ایشان به خراسان هجرت کردند، مردم خراسان سنی بودند و با تبلیغات حضرت معصومه(س) با شتاب نامحسوسی شیعه شدند و این از برکات وجود ایشان است.
صاحب تفسیر مشکاة گفت: انسان در مسیر سیر و سلوک الهی، بیش از هر چیز نیازمند پالایش نیت و خلوص درونی است؛ چراکه نیت سرچشمه عمل و معیار ارزشگذاری آن به شمار میآید.
حجتالاسلام والمسلمین حسین ابراهیمی گفت: حضرت معصومه(س) بانویی فرهیخته و پاکدامن از خاندان اهلبیت(ع) هستند که بهسبب مقام علمی، معنوی و کرامت والای خویش جایگاهی ممتاز در تاریخ تشیع یافتهاند؛ بانویی که نهتنها در پرورش علمی و فرهنگی نقشآفرین بودند، بلکه بهعنوان «کریمه اهلبیت» از مقام شفاعت برای شیعیان نیز برخوردار شدند.
امام حسن عسکری(ع) در عصر خود بهعنوان مرجع علمی و پشتوانه فکری شیعه و فقها شناخته میشد. راویان احادیث نیز با دقت و توجه ویژهای، سخنان و علوم آن حضرت را نقل کرده و ثبت میکردند، بهویژه در زمینه فقه که پاسخهای امام(ع) به سؤالات فقاهتی بهصورت مکتوب در منابع معتبر موجود است.
صاحب تفسیر مشکاة گفت: در خطبه شریف هشتاد و سوم نهجالبلاغه، امام علی(ع) به بیان وصفی از دنیا میپردازد، دنیایی که اگر نگرش و روش انسان نسبت به آن اصلاح نشود، آسیبزا خواهد بود، مگر آنکه دید انسان نسبت به دنیا، دیدگاهی الهی و صحیح باشد.
حجتالاسلام والمسلمین مهدی شریعتتبار گفت: ایران و اسلام خدمات متقابلی نسبت به یکدیگر داشتند. اسلام بر جامعه طبقاتی دوران ساسانی تأثیر گذاشت و این نظام را متحول کرد؛ در مقابل ایرانیها نیز اسلام را به لحاظ حوزه فرهنگی و تمدنی ارتقا بخشیدند.