به گزارش ایکنا از خراسانجنوبی، استان خراسانجنوبی با تاریخ غنی و فرهنگی عمیق، بهعنوان یکی از مراکز مهم مذهبی و تاریخی ایران شناخته میشود. مساجد این استان نه تنها بهعنوان مکانهای عبادت، بلکه بهعنوان آثار هنری و معماری ارزشمند نیز مطرح هستند.
از مسجد جامع قائن با قدمت 1100 ساله تا مسجد جامع هندوالان و خضری و دیگر مساجد تاریخی، هر یک داستانی از هنر و فرهنگ ایرانی را روایت میکنند. این مساجد با ویژگیهای منحصر بهفرد خود، بهعنوان نمادهای هویتی و فرهنگی در دل جامعه خراسانجنوبی قرار دارند.
در این گزارش، به معرفی تعدادی از مساجد تاریخی خراسانجنوبی خواهیم پرداخت که هر یک نمایانگر هنر و معماری اسلامی در ایران هستند.
مسجد جامع قائن با قدمت 1100 ساله، بهعنوان یکی از بلندترین و زیباترین عمارتهای قائن شناخته میشود. این مسجد بهعنوان یک شاهکار از معماری ایرانی ـ اسلامی، با طراحیهای منحصر بهفرد و جزئیات زیبا، توجه هر بینندهای را جلب میکند.
ایوان اصلی این مسجد با ارتفاع 18 متر و مساحت 1470 متر، فضایی مناسب برای عبادت و تجمعات مذهبی فراهم کرده است. تاریخچه ساخت این مسجد به دورههای مختلف بازمیگردد و برخی معتقدند که این بنا بر روی بقایای یک آتشکده ساسانی ساخته شده است.
با توجه به زلزلهخیزی منطقه، احتمالاً این مسجد در دورههای مختلف تخریب و مجدداً بازسازی شده است. وجود دو قبله متفاوت در این مسجد، یکی به سمت بیتالمقدس و دیگری به سمت کعبه، آن را به مکانی منحصر بهفرد تبدیل کرده است.
مسجد جامع قائن نه تنها بهعنوان یک مکان مذهبی، بلکه بهعنوان یک نماد فرهنگی و تاریخی در خراسانجنوبی شناخته میشود.
این مسجد در سال 1316 به شماره 295 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده و تحت حفاظت و مرمت میراث فرهنگی قرار دارد. با توجه به زیبایی و اهمیت این بنا، بازدید از آن برای علاقهمندان به تاریخ و معماری توصیه میشود.
مسجد جامع هندوالان بهعنوان قدیمیترین بنای مذهبی خراسانجنوبی، در روستای هندوالان از توابع بخش درمیان واقع شده است. این مسجد با کتیبههای خط کوفی خود که به قرن پنجم یا ششم هجری قمری تعلق دارند، تاریخچهای غنی را به نمایش میگذارد.
وجود این کتیبهها احتمال ساخت مسجد در آن زمان را تقویت میکند و نشاندهنده هنر و ذوق معماران آن دوره است.
این مسجد در سال 1237 هجری قمری مرمت شده و بهعنوان یک مکان مذهبی مهم در منطقه شناخته میشود. طراحی ساده و در عین حال زیبا، این مسجد را به یکی از مقاصد مهم گردشگری مذهبی تبدیل کرده است.
فضای داخلی مسجد با جزئیات معماری خاص و نورگیری مناسب، فضایی دلنشین برای عبادت فراهم کرده است. مسجد جامع هندوالان نه تنها بهعنوان یک مکان عبادت، بلکه بهعنوان یک نماد فرهنگی و تاریخی در خراسانجنوبی شناخته میشود.
این مسجد با قدمت و تاریخچه غنی خود، نشاندهنده ارتباط عمیق مردم با دین و فرهنگ خود است و حفظ و نگهداری آن بهعنوان یک میراث فرهنگی ضروری است.
مسجد جامع خضری، میراثی 204 ساله در خراسانجنوبی است که به استناد کتیبه سر در آن در سال 1230 هجری قمری توسط فردی به نام میرسمیع بنا شد.
بنای اولیه آن با خشت و گل بوده و در سال 1341 توسط کربلایی حسن بهشتی تجدید بنا شد، اما در زلزله 9 شهریور 1347 تخریب و مجدداً در سال 1351 بازسازی شد.
با توجه به مصالح موجود و شواهد تاریخی احتمالاً بنای مسجد خضری مربوط به دوره صفویه است. این مکان شامل دو قسمت است یکی مسجد و دیگری حسینیه که کاملاً چسبیده هستند و در ظاهر یک واحد محسوب میشود.این بنا دارای دو شبستان چسبیده به هم بوده که یکی از شبستانها در سمت شمالی قرار داشته و ستوندار بوده و پوشش آن طاق و چشمه است که چشمهها با گنبدهای عرقچین پوشیده شده، بر روی سر ستونهای بسیار ساده ستونهای مسجد سوار شده است.
شبستان جنوبی دارای سه دالان طویل بوده و هر دالان توسط دیواری از دیگر دالانها جدا شده و توسط روزنههایی که در دیوارها ایجاد شده دالانها با یکدیگر مرتبط هستند. محراب اصلی بنا که بسیار ساده است، در این بخش از شبستان قرار دارد.
با توجه به اینکه شهر قدیمی خضری در اطراف مسجد جامع قرار داشته و محدوده حریم مسجد از جهت باستانشناسی اهمیت خاصی دارد. این مسجد به شماره 6653 در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است.
مسجد جامع سرایان بهعنوان تجلیگاه اعتقادات معنوی مردم این منطقه، شامل دو بخش شبستان زمستانی و تابستانی است. شبستان زمستانی این مسجد سرپوشیده و دارای رواقهایی است که ستونهای مستحکمی آن را برپا داشتهاند.
این قسمت به مرور زمان و بهدلیل زلزله تخریب شده و اخیراً به همت اهالی سرایان مرمت و بازسازی شده است. شبستان تابستانی این مسجد دارای ایوانی بلند با گچبریهای زیبا و محراب گچبری شدهای است که سوره مبارکه حمد را به طرز زیبایی پیرامون خود دارد.
طراحی این مسجد به سبک مساجد صفوی، نشاندهنده هنر و ذوق معماران ایرانی است و فضایی دلنشین برای عبادت فراهم میکند. مسجد جامع سرایان نه تنها بهعنوان یک مکان مذهبی، بلکه بهعنوان یک نماد فرهنگی و تاریخی در این منطقه شناخته میشود.
این مسجد با طراحیهای خاص و استفاده از مصالح بومی، نشاندهنده ارتباط عمیق مردم با دین و فرهنگ خود است و حفظ و نگهداری آن بهعنوان یک میراث فرهنگی ضروری است.
مسجد جامع افین با ظرافتهای خاص خود، نمایانگر هنر و ذوق معماران ایرانی در دورههای مختلف تاریخی است. با وجود اینکه تاریخ دقیقی برای ساخت این مسجد وجود ندارد، اما برخی متخصصان آن را بین قرون پنجم و نهم هجری تخمین میزنند.
این مسجد با طراحی خاص و استفاده از مصالح بومی، فضایی مناسب برای عبادت و تجمعات مذهبی فراهم کرده است. وجود جزئیات معماری زیبا و گچبریهای منحصر بهفرد، این مسجد را به یکی از مقاصد مهم گردشگری مذهبی تبدیل کرده است.
مسجد جامع افین نه تنها بهعنوان یک مکان عبادت، بلکه بهعنوان یک نماد فرهنگی و تاریخی در خراسانجنوبی شناخته میشود.
انتهای پیام