درس‌های تربیتی از زندگی حضرت علی(ع)
استاد علوم قرآنی حوزه‌های علمیه بیرجند گفت: در زندگی پر بار حضرت علی(ع)، نه تنها به عنوان یک پیشوای دینی و سیاسی، بلکه به عنوان یک پدر دلسوز و مهربان نیز می‌توان درس‌های ارزشمندی را آموخت.
حجت‌الاسلام والمسلمین حسین یوسفی، استاد علوم قرآنی حوزه‌های علمیه بیرجند در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی، در مورد شخصیت حضرت علی (ع) به عنوان یک پدر گفت: پدری یک نقشه‌ای است که خداوند متعال برای هدایت فرزندان به سمت کمال ترسیم کرده است، به این معنا که پدران الگوی فرزندان خود هستند، در این میان حضرت علی(ع) به عنوان کامل‌ترین انسان، یک الگوی بی‌بدیل برای پدران به‌شمار می‌رود، یعنی پدر الگوی فرزند و حضرت علی(ع) الگوی پدران خواهد بود.
وی افزود: وقتی به زندگی حضرت علی(ع) نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که در حیطه خانواده، ایشان به عنوان یک پدر مهربان و دلسوز شناخته می‌شوند. از طرفی، در کنار این مهربانی و دلسوزی، فرزندان خود را برای حضور در جامعه و مسئولیت‌پذیری و خدمت به جامعه آماده می‌کنند، وقتی که زندگی حضرت مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرد، می‌بینیم که ایشان فرزندان خود را بسیار دوست دارند و محبت خود را در رفتارهای روزمره با فرزندان خود بروز می‌دهند.
یوسفی ادامه داد: در کنار این محبت، آموزش و تربیت اخلاقی فرزندان خود را هم به صورت جدی پیگیری می‌کنند، هیچ‌گاه حضرت علی(ع) آموزش اخلاق و دین را با تندی و خشونت برای فرزندان خود انجام نمی‌دهند و نخواستند.
استاد علوم قرآنی حوزه‌های علمیه بیرجند اظهارکرد: طبیعتاً وقتی که این مهربانی و آموزش را بچه‌ها ببینند، مسئولیت‌پذیر هم می‌شوند، برای آماده‌سازی فرزند در حیطه مسئولیت‌پذیری اجتماعی، حضرت علی(ع) در منزل به فرزندان خود اعتماد می‌کرد و به آن‌ها مسئولیت می‌داد که در نهایت این اعتماد و این مسئولیت دادن، فرزند را رشد می‌دهد و شخصیتش را شکوفا می‌کند.
یوسفی تصریح کرد: متأسفانه چالشی که امروزه در بعضی از خانواده‌ها مشاهده می‌شود، این است که فاصله بین خانواده پدر و فرزند فراوان شده و پدر آخرین کسی است که شاید از مشکلات و چالش‌های فرزند خود باخبر بشود. این موضوع را باید اصلاح کنیم و به زمان حضرت علی(ع) به عنوان الگو برگردیم.
وی همچنین به نکته‌ای در مورد مشورت و همفکری با فرزندان اشاره کرد و گفت: نکته بعدی که ما می‌توانیم در زندگی حضرت علی(ع) مشاهده کنیم، این است که وقتی اعتماد می‌کند و مسئولیت به فرزندش می‌دهد، با فرزند خود به شدت همفکری می‌کند و مشورت می‌کند و به نظرات آن‌ها اهمیت می‌دهد، گاهی خانواده‌ها می‌خواهند مشورت کنند و زمینه را فراهم کنند، اما نسبت به فرزندان خود و دیدگاه‌هایشان با یک نگاه بسته‌ای به آن‌ها توجه می‌کنند و در مقابل آن یک گارد می‌گیرند، این امر باعث می‌شود که آن رابطه پدر و فرزندی و حس مشارکت در زندگی ایجاد نشود، ولی اگر شما مشورت و همفکری و احترام به نظر فرزند را داشته باشید، حس مشارکت هم در خانواده و در فرزند ایجاد می‌شود و او احساس مسئولیت می‌کند و خود را در یک جایگاهی می‌بیند که در قبال این خانواده مسئول است، وقتی خودش را مسئول می‌بیند، دست به بسیاری از کارها نخواهد زد.
حجت‌الاسلام والمسلمین یوسفی گفت: حضرت علی(ع) تربیت عطوفت و مهربانی، آموزش مشورت، اعتماد و در نهایت مسئولیت‌پذیری را ایجاد می‌کند، این فرزند خودش را در صحنه جنگ حتی می‌تواند وارد کند و در مبارزات به اصطلاح نظامی و سیاسی خود، این فرزند را دوشادوش خود در کنار خود حرکت دهد و قرار دهد؛ چراکه آن مقدمات را برای فرزندش فراهم کرده است. جالب است که اگر فرزند احیاناً اشتباهی می‌کرد، حضرت علی(ع) در مقابل خطای فرزند صبوری به خرج می‌داد و تذکر می‌داد و توصیه می‌کرد.
استاد علوم قرآنی حوزه‌های علمیه بیرجند یادآور شد: بنابراین ما یک سیر شخصیتی و شخصیت‌سازی به عنوان پدر الگو از حضرت علی(ع) می‌توانیم ببینیم که ایشان نسبت به محبت و مهربانی، آموزش، اعتماد، مسئولیت دادن به فرزند، مشاور خود قرار دادن و مشورت کردن با او و در نهایت وارد عرصه اجتماع کردن و به خدمت اجتماع گرفتن و در نهایت صبوری که حضرت از خود نشان می‌دهد در مقابل خطای فرزند، می‌تواند به عنوان الگویی برای پدران امروز ما در اجتماع باشد. به نظر می‌رسد اگر ما این مدل و الگو را در مقابل خود ببینیم و به آن عمل کنیم، بسیاری از چالش‌های پدر و فرزندی امروز حل می‌شود.
انتهای پیام
