عطشی که مرا حافظ قرآن کرد

عاطفه بختیاری، یک حافظ کل قرآن کریم در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی، با اشاره به اینکه قبل از اینکه وارد بحث حفظ قرآن شوم زندگی کاملاً متفاوتی داشتم، گفت: یک چیزی در درونم مرا امر کرد به اینکه شروع به حفظ قرآن کنم که از ۲۵ سالگی نسبت به این امر تلاش کردم، چراکه فقط علاقه بود که مرا به این سمت می‌کشاند و باعث شد که من ثابت‌قدم بمانم.

وی در خصوص خاطره‌ای از دوران حفظ قرآن بیان کرد: خیلی خسته شده بودم؛ درواقع خیلی وقت‌ها کم می‌آوردم که در همان زمان حفظ قرآن، پدر خود را از دست دادم و برای من ادامه دادن حفظ تقریباً سخت و غیر ممکن شده بود. با اینکه افراد زیادی می‌گفتند یک مدت از حفظ‌ قرآن صرف‌نظر کنم زیرا با شرایطی که داشتم عملاً حفظ‌ قر‌آن برای من سخت شده‌ بود، اما نیروی خیلی عجیبی در وجودم مرا وادار می‌کرد با تمام حالات روحی بدی که بعد از فوت پدرم داشتم به حفظ ادامه دادم.

این حافظ قرآن با اشاره به اینکه تمام آیه‌های قرآن برایم آرامش‌بخش است، اما در این میان آیه 186 سوره بقره برای من قوت قلبی است و از خواندنش لذت می‌برم، گفت: برکت قرآن در زندگی ممکن است فقط مادی نباشد و در محسوسات دیده نشود، اما برکت معنوی آن را به شدت در زندگی حس کردم. قرآنی بودن در جامعه امروز خیلی سخت است از این بابت که متأسفانه هنجارهای جامعه ما به سمتی پیش می‌رود که شاید خیلی از آن‌ها با قرآن همخوانی نداشته و گاهی اوقات حتی رفتارهای کودکان در مدارس با رفتارهایی که قرآن از انسان‌ها انتظار دارد، تناقض‌ دارد.

بختیاری در خصوص مهم‌ترین آرزوی خود بیان کرد: آرزوی من این است که بتوانم قرآن را اول در وجودم و بعد در زندگی خود نهادینه و عملی کنم و زیبایی و شیرینی قرآن را به اطرافیانم نشان بدهم؛ همچنین دوست دارم جوانان را نسبت به هادی بودن قرآن آگاه کنم. در جامعه ما، قرآن مهجور واقع شده و باید افرادی که در زمینه قرآن فعالیت دارند با برگزاری کلاس‌ها، مراسم و مسابقات نسبت به این امر تلاش کرده تا قرآن را در جامعه احیا کنند.

این حافظ کل قرآن‌ کریم اظهار کرد: در دوران کودکی برنامه‌های مربوط به محمدحسین طباطبایی، حافظ‌ قرآن را تماشا می‌کردم و خیلی برایم لذت‌بخش بود و حتی کتاب‌هایی که در مورد ایشان نوشته می‌شد را خریداری کرده و می‌خواندم؛ خیلی دوست داشتم که من هم یک زمانی این راه را شروع کنم، اما تصور اینکه بخواهم روزی حافظ کل قرآن‌ کریم باشم را نمی‌کردم.

وی با بیان اینکه وقتی شروع به حفظ کردم، این عطش را نسبت به حفظ قرآن در خود می‌دیدم، شاید این برمی‌گردد به دوران کودکی و همان علاقه‌ای که نسبت به حافظان قرآن داشتم، افزود: یک حافظ قرآن باید به‌طور مستمر و هر روز به مطالعه و تثبیت محفوظاتش بپردازد. در دانشگاه نیز درس می‌خواندم اما این نباید باعث می‌شد که قرآن برای من کمرنگ شود به خاطر اینکه وقتی حافظ شدم باید برای همیشه با قرآن انس می‌گرفتم در غیر این صورت حفظ در طول ماه‌ها و سال‌ها دچار فراموشی می‌شد و ماندگار نبود.

این حافظ کل قرآن‌ کریم در خصوص شرکت در مسابقات قرآن نیز گفت: با شرکت در مسابقات اداره اوقاف موفق به کسب مدرک دو جزء، 10 جزء و حفظ کل شدم و از سازمان تبلیغات نیز مدرک سطح ۵ و سطح ۳ حفظ قرآن را دریافت کردم.

وی با اشاره به اینکه در ابتدا سه آیه سه آیه حفظ کرده و بعد از آن بارها تکرار می‌کردم و سپس به سراغ بقیه آيات رفته و در طول روز به تکرار می‌پرداختم، افزود: انگیزه اصلی من برای پرداختن به کار حفظ فقط نزدیک شدن به خدا بود، چراکه این کتاب آسمانی یک‌سری دستورات داده تا انسان‌ها به آن عمل کند و به خود حقیقی‌اش برسند. حفظ قرآن برایم انگیزه‌ای بود که بدانم خداوند به‌عنوان خالق اشرف مخلوقات از انسان چه انتظاراتی دارد تا مطابق به آن عمل کرده، هرچند که فرسنگ‌ها راه است تا رسیدن به این موضوع به همین دلیل به حفظ قرآن پرداخته‌ام و امیدوارم بتوانم از حفظم مراقبت کنم.

بختیاری یادآور شد: مشوق اصلی من برای حفظ، خود قرآن بود، چراکه آرامش را از همان ابتدا نصیبم کرد و بعد از آن همسرم که با تمام سختی‌های زندگی از من حمایت کرده و به من کمک می‌کرد که بتوانم به آن اهدافی که دارم، برسم.