محمدرضا اشرفی، معلم قرآن در گفتوگو با ایکنا از خراسانجنوبی، گفت: معمولاً فعالیتهای قرآنی در محورهای مختلفی همچون فعالیتهای آموزشی، تبلیغی، ترویجی، تفسیری و در نهایت تربیتی صورت میگیرد و باید گفت فعالیتهای تربیتی قرآنی غایت و هدف تمام فعالیتهاست که باید به انسانسازی و تشکیل جامعه توحیدی منجر شود. با این وجود از سایر فعالیتهای قرآنی که مقدمه و بستر نیل به آن هدف والاست نباید غافل شد ولی باید به آموزش توجه به خصوصی کرد.
اشرفی با بیان اینکه در این زمینه نقش معلمان بسیار پررنگ است، اما اینکه چقدر این نقش را پررنگ دیده و بهرهمند شدیم مهم است، گفت: اساتید و معلمان قرآنی با مظلومیت تمام و با کمترین امکانات شاگردانی تربیت کردند که امروز سکاندار خدمات قرآنی در سطح جامعه از جمله در استان خراسانجنوبی هستند، اما ممکن است کمتر یادشان کنیم.
این معلم قرآن بیان کرد: امر مقدس ترویج قرآن هیچگاه تعطیل بردار نیست و باید با روشهای موضوعی و مطرح متناسب با نیازهای روز مخاطب بدان پرداخت که هر معلم روشی دارد، اما مسئولان امر نیز باید به این مهم توجه کنند.
اشرفی ادامه داد: باید راههای جدیدی یافت و شیوههای جدیدی که به منزل مقصود یعنی همان تربیت قرآنی رسید؛ از جمله فرصت فضای مجازی که باید از آن بهره برد چراکه نوجوانان و جوانان بیشتر وقت خود را در این فضا میگذرانند و حیف است معلم قرآنی در این فضا محتواسازی برای جذب حداکثری نکند. در طول زمان، مؤمنین همیشه هوشیار بودهاند و هر راهی بر آنان بسته میشد به طریق دیگری به ترویج دین مبین میپرداختند، راههای خاص و هوشمندانهای که دشمنان دین و قرآن حتی تصور آن را نداشتند؛ بنابراین امروز نیز باید این راهها را یافت.
وی بیان کرد: دستگاههای قرآنی تمرکز اصولی و جدی بر فعالیتهای قرآنی ندارند و در این بین فعالیتهای آموزشی بیشتر از فعالیتهای ترویجی مظلوم هستند چرا که جنبه گزارشی و تبلیغی فعالیتهای آموزشی کم رنگتر است و نمود بیرونی آن به نسبت انرژی که از متولیان میگیرد کمتر است.
اشرفی اظهار کرد: حقیقت این است که دستگاهها ببیشتر به همایشها، جلسات و برنامههای جمعی توجه دارند چراکه دوست دارند تنها رزومه برای خود پر کنند؛ آفت بزرگ دیگر به نام گزارشنویسیهای متعدد و متنوع بر فعالیتهای فرهنگی و قرآنی سایه افکنده و باعث شده خلاقیت و نوآوری مختص زمان و شرایط دیده نشود.
وی در پایان یادآور شد: اعتبارات قرآنی کم است و حتی همان مقدار کم هم به درستی و در زمان مناسب توزیع نمیشود و همین امر دست فعالان قرآنی و مدیران مؤسسات را بسته است و تا این امر محقق نشود تنها حرکت دورانی در طرحهای روتین هر ساله ادامه خواهد داشت.
انتهای پیام