سوره «الرحمن» بیانگر نعمتهای الهی در تربیت انسان است
محمدعلی انصاری، صاحب تفسیر مشکاة گفت: سوره الرحمن به نعمتهای الهی که عامل تربیت انسان‌ها است، اشاره دارد و به نوعی به تکذیب این نعمتهای الهی توسط برخی از انسان‌ها نیز تأکید دارد.
به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، محمدعلی انصاری، صاحب تفسیر مشکاة، شامگاه اول دی‌ماه در نشستی با موضوع «تفسیر سوره الرحمن» که به‌صورت مجازی برگزار شد، اظهار کرد: در این سوره مبارکه صحبت از دو مخلوق الهی که انسان‌ها و جن‌ها هستند، به میان می‌آید و خداوند این دو گروه را خطاب قرار می‌دهد و می‌فرماید که کدام یک از این نعمت‌هایی که به شما داده شده است را نعمت نمی‌شمارید و تکذیب می‌کنید که این‌ها مظهر رحمت خدا هستند؟ و کدام یک از این نعمت‌ها را تکذیب می‌کنید که از سوی خداوند به سوی شما آمده است و ولی این نعمت‌ها خداوند رحمن است؟ آیا واقعاً تکذیب می‌کنید که هیچ کسی در کنار او وجود ندارد و یکتایی اوست که چنین رحمتی را بر شما نازل کرده است؟
وی بیان کرد: در واقع در این سوره آمده است که تمامی آسمان‌ها، زمین، کرات و هر آنچه که در این دنیا به منظم‌ترین شکل ممکن، بدون هیچگونه اختلافی و محاسبه شده‌ای وجود دارد توسط خداوند برای ما مقرر شده است، اما آیا می‌توان این‌ها را انکار کرد و گفت که فرد دیگری غیر از خدا چنین کاری را انجام می‌دهد؟ پس کدام یک از نعمتهای الهی را می‌توانید نپذیرید که نعمت هستند و از سوی خداوند است؟
این مفسر قرآن کریم تصریح کرد: خداوند با ربوبیت خود، در اینجا بحث نعمتهای خود را مطرح می‌کند و در عین حال که این سؤالات را از انسان‌ها می‌کند، به این موضوع اشاره می‌کند که بستر تربیتی شما انسان‌ها این نعمت‌ها هستند و از این‌رو می‌فرماید که به کدام یک از نعمت‌ها که عامل تربیت شما انسان‌هاست، منکر هستید؟
انصاری اظهار کرد: در واقع نعمتهای الهی تیغ دو دم است و اگر بخواهیم به جایی برسیم، تقواورزی کنیم و سعادت ابدی و جاودانگی را برای خود داشته باشیم، باید بدانیم که در همین دنیا می‌توانیم با استفاده و بهره‌برداری درست و به جا از نعمتهای الهی، به این اهداف معنوی خود دست پیدا کنیم.
وی با اشاره به اینکه از این‌رو ما باید اصل وجودی و شیوه زندگی خود را بدانیم، درک کنیم و با حقایق آن آشنایی داشته باشیم،گفت: چرا که همه این‌ها ابزار سعادت، هدایت و تربیت انسان‌هاست، اما از طرفی اگر در جهت استفاده از نعمتهای الهی به‌گونه دیگری عمل و سوءاستفاده کنیم، نه تنها برای نعمت نخواهد شد، بلکه در این صورت برای ما موجب نغمت و یا به عبارتی سوء‌تربیت می‌شود و در نتیجه هیچگونه صلاح و رشدی را به دست نخواهیم آورد.
صاحب تفسیر مشکاة بیان کرد: در حقیقت تمام سعادت، رشد و شکوفایی انسان در این دنیا و آخرت در عبارت «فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ» تذکر داده می‌شود که این‌ها نعمتهای الهی هستند که ای انسان تو را در مسیر تربیت قرار می‌دهند و کامیابی و سعادت این دنیا و جهان آخرت را برای تو به ارمغان می‌آورند.
انصاری اظهار کرد: همواره وقتی سیر خلقت انسان را در قرآن می‌بینیم، شاهد سیر عجیبی از این خلقت هستیم و خداوند در این سوره نیز به این موضوع اشاره دارد.
انتهای پیام
