بررسی نوسان وحدت شیعه و سنی در طول تاریخ اسلام

وحید پاشایی، عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی در گفت‌وگو با ایکنا از همدان اظهار کرد: بزرگ‌ترین علمای شیعه به دنبال تبیین مرجعیت علمی اهل بیت(ع) در جهان اسلام بودند که اگر این اتفاق رقم بخورد همگرایی خوبی بین شیعه و سنی ایجاد می‌شود چراکه اهل سنت هم امامان شیعه را به عنوان علمای پاکدامن و عالمان جریان اسلامی که فرزندان رسول الله(ص) هستند قبول دارند و به آنها احترام می‌گذارند.

وی یادآور شد: اگر به مرجعیت علمی اهل بیت(ع) تکیه کنیم فرهنگ رجوع به علم، دانش و آگاهی‌های آنها بیشتر می‌شود و همین امر موجب می‌شود نگاه‌ها به قرآن و مسیر اصلی که پیامبر(ص) ترسیم کرده متوجه شود و جریان شیعه و سنی از آن اختلافات کورکورانه که جز ضرر، زیان، حقد و کینه چیز دیگری ندارد فاصله بگیرند.

پاشایی با تاکید بر اینکه بی‌شک اختلافات نامناسب شیعه و سنی و اختلافاتی که به نزاع و درگیری کشیده می‌شود از اختلاف عقیده آنها سرچشمه نمی‌گیرد، افزود: این نوع اختلافات قطعا از سر غرض‌ورزی و اهداف سیاسی دیگران نشئت می‌گیرد و نباید گول این ظاهر عقیدتی و مذهبی را بخوریم چراکه اشتراکات بسیاری با اهل سنت داریم.

وی تصریح کرد: شیعیان و اهل سنت در مورد توحید، معاد و نبوت اشتراکات بسیاری با هم دارند. علاوه بر این در قرآن نیز با یکدیگر مشترک هستند و بسیاری از احکام و رفتارهای ظاهری نیز بر یک نوع عقیده پایبندند.

پاشایی گفت: شیعیان و اهل سنت فقط در برخی مسائل اعتقادی با یکدیگر اختلاف نظر دارند که قطعا نمی‌تواند عامل درگیری‌های خونی و نزاع‌های پی در پی باشد.

علمای اصیل شیعه و سنی منادی وحدت بوده‌اند

عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی‌سینا با اشاره به اینکه اندیشه وحدت شیعه و سنی همواره یکی از دغدغه‌های مهم علمای اصیل شیعه و سنی بوده است، افزود: در طول تاریخ اسلام، وحدت و همگرایی شیعه و سنی همواره با نوسان مواجه بوده و در دوره‌هایی تنور اختلافات شیعه و اهل سنت بسیار داغ و تعصباتی مانند دوران سلجوقی بر این روابط حاکم بوده و در دورانی همچون دوران جمهوری اسلامی همگرایی بیشتری بین این دو گروه بوده است.

وی یادآور شد: در دوران جمهوری اسلامی ایران با درایت امام خمینی(ره) و رهبر انقلاب وحدت شیعه و سنی بسیار بهتر بوده چراکه این رهبران خود از منادیان وحدت شیعه، سنی و تقریب مذاهب بودند و البته فتواهای اثرگذاری هم مبتنی بر حرمت و عدم توهین به مقدسات اهل سنت دارند.

پاشایی گفت: برخی حکومت‌ها مانند سلجوقیان را در طول تاریخ می‌بینیم که به شکل افراطی جریان تشیع را تخریب و از اهل سنت دفاع کرده‌اند و در دوران صفویه نیز اهل سنت تحت فشار قرار گرفته‌اند.

وی با تاکید بر اینکه علمای اصیل شیعه و سنی همواره منادی وحدت بوده‌اند، افزود: نکته مهم این است که هر چه در تاریخ اسلام جلوتر می‌رویم، به ویژه در 200 سال اخیر به تنور اختلافات شیعه و سنی بیشتر دمیده می‌شود.

هدف وهابیت برای تخریب وحدت شیعه و سنی

عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی سینا با تاکید بر اینکه پیدایش فرقه وهابیت یک عملی کاملا سیاسی بوده است، افزود: پیدایش این فرقه با پوششی بسیار مذهبی شکل گرفت اما با گذشت زمان با دست گذاشتن بر روی اعتقادات و احکام مذهبی و البته تخریب وحدت شیعه و سنی قصد اختلاف‌افکنی داشتند.

وی ادامه داد: وقتی جریان وهابیت و حامیان آنها را دنبال می‌کنیم مشاهده خواهیم کرد که این افراد به شدت منادی تفرقه افکنی در میان شیعه و سنی هستند و از طرفی هم جریان استعماری برای اینکه بتواند نفوذشان را در جهان اسلام حفظ کنند و بتواند حکومت کند همواره به دنبال تفرقه افکنی بودند.

پاشایی یادآور شد: یکی از سیاست‌های مهم جبهه استکبار به ویژه کشور انگلستان این بوده که همواره برای پیشبرد اهداف و منافعش میان شیعه و سنی اختلاف‌افکنی کند چرا‌که در سایه اختلافات مذهبی و عقیدتی که کشورهای جهان اسلام دامن‌گیر آن می‌شوند کشورهای استعمارگر از منافع مادی این کشورها سود می‌برند.

وی اضافه کرد: منطقه غرب آسیا و خاورمیانه سرشار از منابع و معادن گران‌بها همچون نفت و گاز و ذخیره‌های انرژی است که کشورهای غربی با تفرقه افکنی در میان شیعه و سنی در پی منافع خود می‌شوند.

عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی سینا تاکید کرد: این اختلاف‌افکنی‌ها جز زیان و عقب‌ماندگی برای کشورهای اسلامی ارمغان دیگری ندارد.

وی تصریح کرد: عقب ماندگی کشورهای اسلامی، نفوذ استعمارگران، تغییر مداوم دولت‌ها و سیاست‌ها بر اساس همین نفوذ، تحت تاثیر قرار گرفتن فرهنگ‌ها نتیجه این اختلاف‌افکنی و دوگانگی و چندگانگی در کشورهای اسلامی است.