تکثر نژادی و بی بصیرتی مردم کوفه مانع از یاری امام حسین(ع) شد

حجت‌الاسلام علیرضا نخعی پور، معاون فرهنگی حوزه علمیه خراسان‌جنوبی در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی اظهار کرد: یکی از سؤالاتی که همواره مطرح می‌شود این است که چرا شیعیان امام حسین(ع) را در قیام یاری نکردند که باید در پاسخ به این سؤال مواردی را با توجه به مردم کوفه در آن زمان بررسی کرد.

وی افزود: کوفه در آن زمان یک شهر جدیدالتاسیس و هدف از تاسیس آن ایجاد یک اردوگاه نظامی بود؛ مردم کوفه اکثرا نظامیانی بودند که از نقاتط مختلفی مانند حجاز، یمن، فارس و عراق جمع آمده بودند.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: پس انتظار شهری قدیمی با انسان‌هایی اهل آنجا در آن زمان انتظاری نابجاست که این یکی از عوامل است.

نخعی پور بیان کرد: تکثر نژادی و قومیتی شدیدی در آن زمان در کوفه وجود داشت، مردم کوفه به لحاظ عقیدتی به چند دسته تقسیم می‌شدند؛ برخی عثمانی بوده و قائل به اینکه امام علی(ع)، عثمان را کشته است؛ لذا دشمن امام بوده و امام حسین(ع) را فرزند دشمن خود می‌دیدند. این افراد در لشگر عنمربن سعد فعال بودند.

وی افزود: در مقابل عده زیادی در کوفه آن زمان ضمن اعتقاد به خلافت ابی بکر، عمر و عثمان می‌گفتند علی(ع) قاتل عثمان نیست و لذا با امام دشمن نبودند؛ جالب اینکه اینها در جمع شیعیان شمرده می‌شدند.

معاون فرهنگی حوزه علمیه خراسان‌جنوبی بیان کرد: در مقابل عثمانی مذهب‌ها عده‌ای شیعه خالص بودند و امیرالمؤمنین(ع) را امام بلافصل می‌دانستند که همین افراد در دعوت و یاری امام حسین(ع) نقش بی بدیل ایفا کردند.

نخعی پور اظهار کرد: کوفه پس از به قدرت رسیدن معاویه و طی 20 سال توسط والیان ستمگر به شدت از شیعیان خالص پاکسازی شده بود و تقریبا شیعه سرشناس در کوفه کمتر یافت می‌شد که این یکی از عوامل یاری نرساندن به امام حسین(ع) بود.

وی ادامه داد: عبیدالله بن زیاد به محض ورود به کوفه ضمن تطمیع سران قبایل و تهدید مخالفین محله‌های شیعه‌نشین کوفه را تحت محاصره قرار داده و تعداد زیادی از علاقمندان امام را زندانی کرد.

نخعی پور تصریح کرد: صحنه کربلا به انسان‌های مسئولیت‌پذیر احتیاج داشت و محرم به یک معنا درس بزرگ مسئولیت‌پذیری را به انسان می‌دهد.

وی افزود: بسیاری از مشکلاتی که امروز انسان به آن دچار است، ناشی از همین بی مسئولیتی است؛ بعضی چنین رویه‌ای دارند که من کاری به کسی ندارم و به من ارتباطی ندارد که این حس اهل‌بیتی نیست.

کربلا صحنه مسئولیت‌پذیری بود 

معاون فرهنگی حوزه علمیه خراسان‌جنوبی با بیان اینکه کربلا صحنه مبارزه آدم‌های مسئولیت پذیر و مسئولیت ناپذیر است، تصریح کرد: سیدالشهدا مظهر مسئولیت‌پذیری است؛ پیش از قیام امام حسین(ع) بسیاری به امام می‌گفتند که با یزید درنیفتید؛ بسیاری از فقهای آن زمان شراب خواری و کارهای دور از دین یزید را دیده بودند، اما در قبال دین مسئولیت پذیر نبودند.

نخعی پور با بیان اینکه مسئول یعنی کسی که باید پاسخ دهد، اظهار کرد: ما در برابر خود، خدا، خانواده، جامعه و جهان مسئولیت داریم و نمی‌توانیم به بهانه‌های مختلف از زیر بار این مسئولیت شانه خالی کنیم.

وی افزود: هر کس باید از خودش بپرسد که در برابر خدا چه کرده است؛ اولین مسئولیت ما در برابر خدا این است که نسبت به خدا شناخت داشته باشیم و برای موضوع باید وقتی برای فکر کردن بگذاریم چراکه این وظیفه ماست که خدا را بشناسیم.

معاون فرهنگی حوزه علمیه خراسان‌جنوبی  بیان کرد: هرچه شناخت عمیق‌تر باشد، رفتارها بهتر می‌شود و یکی از اتفاقات در بحث معرفت این است که رفتارها متفاوت می‌شود؛ بنابراین با شناخت خدا و خود می‌توانیم درک کنیم که انسان چه مسئولیت‌هایی دارد، مسئولیت‌هایی که رفتار ما نسبت به دین را شکل می‌دهد.

نخعی‌پوریادآور شد: بنابراین به نظر می‌رسد باید در بررسی علل عدم یاری امام حسین(ع) توسط شیعیان علاوه بر بی بصیرتی و بی وفایی برخی از آن‌ها، این نکات و عوامل را نیز لحاظ کرد.