روایت قاریان حرم رضوی از تلاوت‌های غریبانه
با حاکم شدن محدودیت‌های کرونایی، اجرای برنامه قرآن و اذان در حرم حضرت رضا(ع) نیز شکل ویژه‌ای به خود گرفت، قاریان و مؤذنان آستان قدس رضوی از احساس خود هنگام تلاوت در سکوت حرم غریب‌الغربا می‌گویند.
محدودیت‌های کرونایی باعث شد تا قاریان حرم امام هشتم(ع) چند ماه به تنهایی در آستان حضرت رضا(ع) حاضر شوند و به تلاوت قرآن بپردازند، در شرایطی که زائران در حرم حضور چندانی ندارند، به‌طور طبیعی محافل عمومی و جمعی قرآن نیز برگزار نمی‌شود و تلاوت اذانگاهی تنها نوای قرآنی حرم شمس‌الشموس است که از گلدسته‌های طلایی این آستان مقدس طنین‌انداز می‌شود.
«تلاوت در محضر امام»؛ اندیشه یک قاری تنها
مهدی تقی‌پور، نفر اول مسابقات قرآن تلاوت جهان اسلام و قاری و مؤذن حرم رضوی در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان رضوی، بیان کرد: معمولاً وقتی در شرایط عادی حرم تلاوت می‌کردیم اوج جمعیت زائران دیده می‌شد، اما در شرایط بسته بودن رواق‌های حرم رضوی چنین نبود، احساسی متفاوت از قبل برای قاری حرم به وجود می‌آمد، یک روز در تصویرسازی ذهنی خود چنین تصور کردم که تنها خود حضرت رضا(ع) مستمع این تلاوت هستند.
وی افزود: این تصویرسازی ذهنی برای من بسیار دلچسب بود، شاید این تلاوت‌ها را بتوان «تلاوت در محضر امام» نامید اما از طرفی شرایط بسیار سنگین و سخت بود که ما تلاوت می‌کنیم، اما شنونده‌ای از زائران در حرم حضور ندارد.
تقی‌پور اظهار کرد: من در این ایام حین تلاوت احساس کردم که توجهم به آیات متفاوت از قبل شده و این موضوع برای خودم جالب توجه بود، طبیعتاً برای همه مردم در این ایام موضوع توکل و اندیشه در خلقت و اعمال انسان تقویت شد. تا پیش از این حواسمان پرت شده بود، غرق در دنیا شده بودیم، این شرایط باعث تأمل بیشتر در سرانجام کارها شد.
این قاری و مؤذن حرم رضوی تصریح کرد: به‌طور طبیعی خلوت و راز و نیاز در این ایام بیشتر شد و جذابیت‌های خاص خود را داشت، من در این دوره بیشتر با زیارت جامعه کبیره و زیارت عاشورا ارتباط گرفتم، هدیه کردن تلاوت‌ها به روح حضرت زهرا(س) و شهدای مدافع حرم به‌ویژه سردار سلیمانی نیز از موارد خوبی بود که اتفاق افتاد.
تقی‌پور اضافه کرد: این بیماری فرصتی شد تا بیشتر به کارها، نعمت‌ها و داشته‌های خود توجه کنیم، دو نعمت است که شاید همیشه برای انسان مخفی بماند، در این مدت برای ما اهمیت این دو نعمت یعنی سلامتی و امنیت آشکار شد که شاید با هیچ‌چیز قابل معاوضه نباشد، امیدوارم که خداوند شر این بیماری را از سر تمام مردم جهان بردارد.
گویی تنها برای خود حضرت تلاوت می‌کنیم
امید حسینی‌نژاد، قاری و مؤذن حرم امام هشتم(ع) نیز در گفت‌وگو با ایکنا اظهار کرد: شرایط کرونایی از این جهت یک شرایط متفاوت و بی‌نظیر بود که شاید در تاریخ اتفاق نیفتاده باشد که تعطیلی حرم امام رضا(ع) به این اندازه طول بکشد، تلاوت در این ایام به‌گونه‌ای بود که انگار تنها برای خود حضرت تلاوت می‌کنیم، چنین حسی برای من از این جهت بسیار زیبا بود، اما غربت و خالی بودن حرم از زائر سر جای خود باقیست که یک اتفاق حسرت‌انگیز است.
وی با تأکید بر اینکه همه باید تلاش کنند تا هرچه زودتر این مشکل از جامعه برطرف شود، ادامه داد: شاید ما اولین نفرات از قاریان حرم امام رضا(ع) بودیم که چنین اتفاقی برایشان می‌افتاد و به تنهایی در حرم تلاوت می‌کردند، در گزارش‌های رسیده از احوال قاریان دوره‌های مختلف تاریخ داریم که اتفاقات و شرایط گوناگونی برای آنان رخ داده بود و شاید چندین سال بعد این احوال تاریخی را برای ما نیز بنویسند.
حسینی‌نژاد افزود: من سعی می‌کنم این اتفاقات تاریخی را که در طول زندگی رخ می‌دهد برای خودم یادداشت کنم، امیدوارم این تلاوت‌های در غربت حرم رضوی روزی دستگیر ما باشد و بشارت توجه و عنایت حضرت رضا(ع) به زائران، به‌طور ویژه برای ما اتفاق بیفتد.
حرم، انسان را آرام می‌کند
کبیر قلندرزاده، دیگر قاری و مؤذن حرم رضوی در گفت‌وگو با ایکنا بیان کرد: اولین روز از فروردین‌ماه سال جاری نوبت تلاوت من در حرم امام رضا(ع) بود، دیدن حرم خالی از زائر که همیشه مملو از جمعیت بود و حضور در رواق امام خمینی(ره) که محل تلاوت است و حالا در سکوت کامل بود، غم فراوانی به من وارد کرد، برای یک قاری قرآن بسیار سخت است در شرایطی که کسی حضور ندارد بخواهد به تلاوت قرآن بپردازد و اما همین تلاوت در حرم و فضای معنوی بارگاه رضوی خود افتخاری بزرگ است.
وی گفت: در این ایام از طرفی خوشحال بودیم که در شرایطی که هیچکس اجازه ورود به حرم را ندارد، ما می‌توانیم وارد بشویم و با افتخار قرآن تلاوت کنیم اما از طرفی هم بسیار سخت بود که بارگاه همیشه شلوغ امام رضا(ع) را چنین بدون زائر و خلوت ببینیم.
این قاری حرم امام رضا(ع) تصریح کرد: درست است که تلاوت قرآن بسیار ارزشمند است اما برای یک قاری قرآن، تلاوت در شرایطی که هیچ مستمعی ندارد اصلاً فضای مناسبی نیست، معروف است که می‌گویند مستمع صاحب سخن را بر سر ذوق آورد، در رابطه با تلاوت نیز حضور مستمع باعث می‌شود تا قاری قرآن یک تلاوت دقیق، دلنشین و خاشعانه ارائه کند، اما اگر کسی شنونده تلاوت نباشد از جذابیت تلاوت کم می‌شود و در واقع تلاوت عامه‌پسند نیست.
قلندرزاده با اشاره به اینکه این احساس غربت بین مداحان حرم رضوی ساری و جاری بوده، تصریح کرد: همین که مردم پس از مدتی و با باز شدن درب‌های حرم خود را در صحن و سرای حضرت رضا(ع) می‌بینند خیلی خوب و کار بسیار زیبایی است، اینکه زائر از حرم دور باشد بسیار برای او سخت خواهد بود، حتی اگر شرایط به‌گونه‌ای باشد که بتواند حرم را ببیند برای او دلنشین جلوه می‌کند و انسان را آرام می‌کند.
وی در پایان گفت: بیشترین دعای من در مدت شیوع بیماری کرونا این بود که خداوند این بیماری را از سر مردم جهان بردارد، این بیماری شرایط سختی را برای مردم به وجود آورد، تا پیش از این اگر به کسی می‌گفتی که قرار است دو یا سه ماه حرم امام رضا(ع) تعطیل باشد، شاید اصلاً این مسئله را باور نداشت، امیدوار هستیم به آبروی ائمه‌اطهار(ع) این شرایط سخت هرچه زودتر از زندگی مردم برداشته شود.
بیان احساس غربت و سختی از زبان قاریان و مؤذنان حرم امام هشتم(ع) شاید چندان غریب و بی‌ربط با احساس و اندیشه زائری نباشد که ماه‌هاست عاشقانه انتظار می‌کشد تا روزی فرا برسد و او دوباره زیر گنبد طلا قرار گیرد، در میان انبوه جمعیت زائران و شیفتگان سلطان خراسان به پیش برود و ضریح مطهر آن حضرت را در آغوش گیرد و طعم شیرین وصال مرهم رنج جانکاه فراقش شود، شاید تا پیش از این هر زائری با هر اندیشه‌ای به‌دنبال برطرف شدن حاجتش به حرم مشرف می‌شد، اما حالا هر زائر و مجاوری پیش از همه حاجات خود، وصال امام مهربانش را آرزو می‌کند.
انتهای پیام
