وجود 112 دانش‌آموز دارای آسیب بینایی در کردستان
گروه اجتماعی- رئیس آموزش و پرورش استثنایی کردستان گفت: 112 دانش‌آموز دارای آسیب بینایی خفیف تا عمیق در مدارس و مراکز با نیازهای ویژه یا تحت آموزش تلفیقی فراگیر در مدارس عادی از خدمات آموزشی، پرورشی، حمایتی و توانبخشی آموزش و پرورش با نیازهای ویژه استان در سال تحصیلی جاری بهره‌مند شده‌اند.
خلیل رنجبر، رئیس آموزش و پرورش استثنایی کردستان در گفت‌وگو با ایکنا از کردستان، با تأکید بر اهمیت فرهنگ‌سازی در برخورد مناسب با افراد دارای آسیب بینایی اظهار کرد: فراگیرسازی نظام آموزشی، تسهیل کننده پذیرش و ترویج برخوردهای اجتماعی مناسب با دانش آموزان دارای آسیب بینایی در جامعه است.
وی افزود: دانش‌آموزان دارای آسیب بینایی در 9 شهرستان، ناحیه و منطقه سنندج، مریوان، دهگلان، قروه، کامیاران، بیجار، سقز، سروآباد و موچش در دوره های تحصیلی پیش دبستانی، ابتدایی، متوسطه پیش حرفه ای دوره اول و حرفه ای دوره دوم تحت پوشش آموزش و پرورش با نیازهای ویژه استان هستند.
رنجبر، با تأکید بر توانمندی دانش‌آموزان دارای آسیب بینایی به عنوان توانمندترین گروه معلولان بیان کرد: گوهر اراده، خواستن و تلاش انسان را به اوج موفقیت می رساند و معلولیت‌های ظاهری و بدنی، مانع جدی برای رشد و ترقی به شمار نمی‌آید و نمی‌تواند انسان را از پیشرفت باز دارد.
وی بابیان اینکه نابینایان در بسیاری از قابلیت‌ها و ویژگی‌ها از بقیه افراد جامعه توانمندتر هستند و باید شرایط، زمینه و امکانات مناسبی در اختیار آنان قرار گیرد، تأکید کرد: مهم‌ترین مسئله و مشکل افراد نابینا چگونگی سازگاری آنان با محیط است، کسانی که نابینا به دنیا آمده‌اند یا در دوره‌ای از زندگی بینایی خود را ازدست‌داده‌اند باید این واقعیت را بپذیرند و سعی در انطباق و سازگاری با محیط و اجتماع کنند.
رئیس آموزش‌وپرورش استثنایی استان کردستان گفت: دانش‌آموزان نابینا و کم‌بینا ازلحاظ آموزشی و اجتماعی با چالش‌های بزرگی روبه‌رو هستند و تلاش آن‌ها برای گذراندن دوره‌های آموزشی در کلاس‌های فراگیر، بیشتر وقت‌ها به‌اندازه‌ای زیاد است که نمی‌توانند زمانی را به یادگیری و رشد رفتارهای اجتماعی خود اختصاص دهند.
وی اعلام کرد: اگر این دانش‌آموزان در مدارس ویژه آموزش ببینند، والدین و معلمان موظف هستند آن‌ها را در امر اجتماعی شدن و حضورشان در محیط‌هایی که بیشتر افراد آن بینا هستند، یاری کنند.
به گفته وی آموزش‌وپرورش همواره در تلاش است که دانش‌آموزان نابینا و کم‌بینا همراه با سایر دانش‌آموزان در نظام آموزشی عادی مشغول به تحصیل شوند چراکه این افراد به لحاظ بهره هوشی هیچ‌گونه مشکلی ندارند و جزو موفق‌ترین گروه‌های دانش‌آموزی هستند.
رنجبر عنوان کرد: یکی از شاخص‌های بهداشت روانی میزان رضایت از زندگی است، که بر کیفیت زندگی افراد تأثیر می‌گذارد و ازآنجاکه دانش‌آموزان با نیازهای ویژه ویژگی‌ها و توانایی‌های متفاوتی با دانش‌آموزان عادی دارند ممکن است رضایت از زندگی آن‌ها تحت تأثیر نوع و میزان ناتوانی آن‌ها قرار گیرد.
وی در پایان یادآور شد: محرومیت همراه با معلولیت، بحران استقلال، ارتباطات اجتماعی، سلامت جسمانی - روانی از مهم‌ترین چالش‌هایی است که فرد دارای آسیب بینایی در جامعه با آن روبه‌رو است، ازاین‌رو با درک صحیح از آن‌ها و خواسته‌های منطقی‌شان می‌توان زندگی مستقلی را برای آن‌ها فراهم آورد.
