موضوع ازدواج باعث ثبات شخصیتی انسانها و رسیدن آنها به آرامش میشود، پیامبر گرامی اسلام(ص) در اهمیت ازدواج میفرماید: «کسی که ازدواج کند، نصف دینش را حفظ کرده است».
قرآن و به تعبیری اسلام، برنامه منسجمی برای این جهت از زندگی بشر دارد. (همان گونه که در سایر مسائل نگاه جامع وجود دارد)، مسئلهای که از یک سو، توالد و تناسل بشر در آن قرار دارد و از سویی نیاز غریزی انسان را تامین میکند و از سویی نیز اولین و مهمترین کانون اجتماع را تشکیل میدهد و اولین حلقه تربیتی نیز است.
اما در این میان، افرادی گویا مشکل بعضی جوانان را در ازدواج دانسته و با درک این واقعیت و واقعیتهای زمانه مراکزی را گاهی تأسیس میکنند که بعضی از آنها مسیر درستی برای پیدا کردن شریک زندگی را به افراد نشان نمیدهند.
باید کمی تأمل کرد که آیا تمرکز صرف بر این مراکز برای امر مهمی مانند ازدواج منطقی به نظر میرسد. تا چه اندازه میتوان بر معتمدان محلی برای این امر تأکید کرد.
ضرورت احیای واسطهگری ازدواج
فرامرز سنگری آبیز، پژوشگر علوم اجتماعی در گفتوگو با ایکنا از خراسان جنوبی، با اشاره به اینکه مراکز همسریابی باید فیلترهایی برای کار و فعالیت داشته و قانونمند باشند، بیان کرد: در این مراکز باید از جامعهشناسان و روانشناسان مجرب استفاده کنیم تا این روانشناسان بررسی کنند دو نفری که به هم معرفی شدهاند به لحاظ سبک زندگی، ویژگیهای رفتاری و .. با یکدیگر تناسب دارند یا خیر.
وی ادامه داد: یکی از مواردی که مراکز همسریابی باید مدنظر قرار بدهند، این است که تا از صحت مشخصات ارائه شده توسط فرد اطمینان حاصل نکردهاند نباید مشخصات فرد مقابل را به او بدهند و حتماً باید با فرد حضوری گفتوگو کنند.
این پژوهشگر علوم اجتماعی افزود: حتی اگر قرار است ثبتنام در این مراکز بهصورت اینترنتی انجام شود، باید این نکته اعلام شود که ثبت در سامانه این مرکز زمانی قطعی خواهد شد که فرد حضوری مراجعه کند؛ چرا که اطلاعات هویتی فرد دیگری را میخواهند به او بدهند.
سنگری آبیز گفت: از آنجایی که در فضای مجازی فرد اطلاعات هویتی واقعی خود را اعلام نمیکند، نمیتوان به سایتهای همسریابی اطمینان کرد و از طرف دیگر برخی از افراد که به بهانه ازدواج در سایتهای همسریابی فعال هستند، هدفی جز لذتجویی ندارند.
وی با رد صحت و سلامت مراکز همسریابی به شکل اینترنتی، افزود: بیشتر این مراکز بدون اخذ مجوز فعالیت کرده، به مراکز فسق و فجور تبدیل شده و تنها مرکزی برای یافتن همسران موقت میشوند.
این پژوهشگر علوم اجتماعی بیان کرد: متأسفانه در مراکز همسریابی مشخصات کامل افراد محرز نمیشود و این امر خود دلیلی قاطع بر اطمینان بخش نبودن این مراکز است.
سنگری آبیز با تأکید بر بهرهگیری از ظرفیتهای بومی و محلی منطقه، تصریح کرد: باید در بحث ازدواج از معتمدان محلی خود بهره ببریم و با استفاده از تجارب آنان زمینه ازدواجهای موفق را فراهم کنیم.
وی با بیان اینکه معتمدان محلی جلوههای مختلف روانی و اجتماعی را مورد نظر قرار میدهند و با توجه به آن باعث ازدواج میشوند، افزود: درست است که این واسطههای ازدواج آسیبهایی دارند اما آسیبهای آنان به مراتب کمتر از آسیبهای مراکز همسریابی اینترنتی است.
این پژوهشگر علوم اجتماعی بیان کرد: در کار این واسطههای بومی و محلی بحث انتفاع مطرح نیست و شاید مدرک تحصیلی قابل قبولی نداشته باشند، اما چون بهدنبال سودجویی نیستند، میتوانتند موفقتر از مراکز همسریابی اینترنتی عمل کنند.
این پژوهشگر علوم اجتماعی گفت: این واسطههای ازدواج هم کفو بودن را مدنظر قرار میدهند، اما مراکز همسریابی این ویژگیها را مدنظر قرار نمیدهند.
سنگری آبیز با بیان اینکه مسئولان از افرادی که بهعنوان معتمد محلی شناخته شدهاند، بهره نمیبرند، یادآور شد: مسئولان باید معتمدان محلی را به رسمیت شناخته و از ظرفیت آنان در بحث ازدواج بهره ببرند.
انتهای پیام