ساده‌زیستی؛ سبک زندگی مبتنی بر قناعت
گروه معارف ـ یک استاد و پژوهشگر حوزه علمیه اصفهان گفت: ساده‌زیستی در متون دینی به معنای فقیر بودن یا محرومیت از نعمت‌های حلال خداوند نیست، بلکه به معنای داشتن یک سبک زندگی همراه با قناعت است.
حجت‌الاسلام رسول ملکیان، استاد و پژوهشگر حوزه علمیه اصفهان در گفت‌و‌گو با ایکنا از اصفهان، با بیان اینکه مسلمانان نباید در مسائل دینی راه افراط یا تفریط را در پیش گیرند، اظهار کرد: یکی از صفات فرد مسلمان که در زمره فکر و عمل صالح به حساب می‌آید، بحث ساده‌زیستی است که با موضوع خودسازی ارتباط تنگاتنگی دارد.
وی افزود: ساده‌زیستی به این معنا نیست که جامعه اسلامی رویکرد فقر را در پیش گیرد، یعنی جامعه فقیر به معنای جامعه ساده‌زیست نیست و این موضوع، بحثی انحرافی در مقوله ساده‌زیستی است. در متون دینی نیز منظور از ساده‌زیستی، محرومیت انسان از نعمت‌های حلال خداوند نیست، چنانکه خداوند در آیه 32 سوره مبارکه اعراف می‌فرماید:«قُلْ مَنْ حَرَّمَ زينَةَ اللَّهِ الَّتي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ...؛ ای پیامبر بگو چه کسی زینتی را که خداوند برای بندگانش بیرون آورده و روزی‌های پاکیزه را حرام کرده است...». در تفسیر این آیه نیز به برداشت‌های غلط و افراط و تفریط‌هایی که از موضوع ساده‌زیستی و زهد انجام می‌شود، اشاره شده است.
این استاد و پژوهشگر حوزه علمیه اصفهان با اشاره به اینکه ساده‌زیستی به معنای فقیر بودن نیست، گفت: پیامبر اکرم(ص) در حدیثی می‌فرمایند:«فقر از کشته شدن سخت‌تر و بدتر است». در واقع فرد ساده‌زیست در زندگی خود طریق قناعت را در پیش می‌گیرد؛ البته لازم به ذکر است که ساده‌زیستی در زمان‌های مختلف مراتب مختلفی دارد، برای مثال ممکن است در زمانی داشتن نوعی خودرو یا هر وسیله دیگری برخلاف ساده‌زیستی باشد، ولی به مرور زمان به وسیله‌ای ضروری برای ادامه زندگی تبدیل شود.
ملکیان تصریح کرد: کسانی که در جامعه دینی مسئولیتی برعهده دارند، از رهبر جامعه گرفته تا نمایندگان مجلس و مدیران بخش‌های مختلف باید نسبت به زیر مجموعه خود ساده‌زیستی را رعایت کنند.
وی خاطرنشان کرد: افرادی که ساده‌زیستی را رویه زندگی خود قرار می‌دهند، به لحاظ معنوی و روحانی دارای مراتب بالاتری هستند، نسبت به کسانی که در زندگی دنیوی غوطه‌ور شده‌اند. افراد شخصاً می‌توانند ساده‌زیست باشند، ولی نباید به افراد خانواده خود سخت بگیرند و می‌توانند آنها را به سمت ساده‌زیستی هدایت کنند. علاوه بر این، ساده‌زیستی برای نهادینه شدن در جامعه نیاز به بسترهای فرهنگی دارد و باید ابعاد مختلف آن توسط کارشناسان و متخصصان امر مورد بررسی قرار گیرد.
انتهای پیام
