مهدی قناد، کارشناس ارشد علوم اجتماعی در بیرجند در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن( ایکنا) از خراسان جنوبی، گفت: غرق شدن در فضای مجازی سبب شده که گفتوگوهای دو طرفه میان اعضای خانواده کمرنگ شود و وقتهایی که باید به خانواده اختصاص یابد، در فضای مجازی سپری شود.
استفاده بدون برنامه و هدف از فضای مجازی
وی بیان کرد: استفاده بدون برنامه و هدف از فضای مجازی ممکن است روند تحصیلی و کاری افراد را نیز تحتالشعاع قرار داده و از این جهت افراد باید بدانند که قصدشان از استفاده از این فضا در نهایت چیست.
این کارشناس ارشد علوم اجتماعی اظهار کرد: تکنولوژی جدید هر چند بر سرعت روابط اجتماعی افزوده است اما از طرف دیگر موجب شده دوستان و آشنایان وقت کمتری را برای حضور فیزیکی در کنار یکدیگر و رفتوآمدهای سنتی اختصاص دهند که امر مطلوبی نیست.
قناد ادامه داد: نکته قابل تأمل این جا است که حتی وقتی افراد برای دیدار دوستان و اقوام به یک مهمانی میروند، در همان یک ساعتی که قرار است به دیدن و گفتوشنود به یکدیگر اختصاص بدهند با استفاده از تلفن همراه در فضای مجازی و نرمافزارهایی مانند وایبر و واتس آپ غرق هستند.
وی عنوان کرد: البته اگر از این فضا بهصورت مدیریت شده استفاده شود و قبل از آن کاربران آموزشهای لازم را فرا گرفته باشند، میتوان از فضای مجازی جهت محکم کردن پیوندهای خانوادگی و روابط اجتماعی مدد جست؛ چرا که امروزه نمیتوان از این فضا فاصله گرفت.
این کارشناس ارشد علوم اجتماعی با بیان اینکه از آنجایی که در جامعه امروز کاربران زیادی با فضای مجازی در ارتباط هستند تلاش برای فاصله گرفتن از آن را امری محال دانست و گفت: باید وقت خود را به این مسئله اختصاص دهیم که در وهله نخست به چه نحوی باید از این فضا استفاده کرد.
استفاده از فضای مجازی را دقیق و درست مدیریت کنیم
قناد گفت: نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد این است که اگر نتوانیم استفاده از فضای مجازی را دقیق و درست مدیریت کنیم و زمان مشخصی از آن استفاده کنیم، در نهایت یک نوع رفتارهایی در افراد تقویت میشود که منجر به اعتیاد به فضای مجازی میشود.
وی با اشاره به آسیبهای اعتیاد به فضای مجازی اظهار کرد: به سبب جذابیت و تنوع این فضا، فاصله گرفتن از آن نیز مشکل خواهد شد و کاربران بهراحتی نمیتوانند مجدد رابطه خود را با این فضا بهدرستی تنظیم کنند.
کارشناس ارشد علوم اجتماعی بیان کرد: همیشه در جامعه ما اینگونه بوده است که اول تکنولوژی خاصی وارد جامعه می شود و بعد همگان دغدغه چگونگی استفاده از آن را پیدا میکنند در حالی که در ابتدا باید آموزشهای لازم درباره یک تکنولوژی در جامعه صورت گیرد و بعد آن نوآوری وارد جامعه شود.