ضرورت تقویت گفتمان‌سازی قرآنی/ حفظ قرآن در سایه تدبر ارزشمند است
گروه فعالیت‌های قرآنی ــ معاون قرآن و عترت وزارت ارشاد با بیات اینکه حفظ قرآن در سایه تدبر و ترجمه ارزشمند است، افزود: فرهنگ‌سازی و تقویت گفتمان‌سازی قرآنی باید از طرق متعدد و روش‌های مختلف دنبال شود.
عبدالهادی فقهی‌زاده، معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در گفت‌و‌گو با ایکنا از استان مرکزی، با بیان این نکته که حس مؤانست با قرآن باید بین نوجوانان و جوان برانگیخته و برای شرکت آنان در جلسات مختلف قرآنی طرح ارائه شود، گفت: حفظ قرآن در سایه تدبر و ترجمه ارزشمند است، حفظ کلام وحی باید معناگرا باشد و مؤسسات فعال در این رشته باید به این نکته مهم توجه کنند.
وی اهمیت آموزش قرآن در کنار تدبر در آیات را ضروری توصیف کرد و افزود: رویکرد معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد، ارتقای سطح فهم قرآنی عموم مردم از مبانی قرآن در کنار آموزش از مبتدی تا پیشرفته است.
فقهی‌زاده اظهار کرد: معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد به منظور توسعه فرهنگ‌سازی، آموزش قرآن و پرداختن به هنرهای قرآنی در راستای اشاعه دایره فعالیتی مؤسسات قرآنی تأسیس شد. حافظان، قاریان و دیگر فعالان عرصه قرآن باید در راستای تقویت گفتمان‌سازی قرآنی در کشور قدم بردارند، معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد نیز در راستای تحقق این امر مهم از هیچ کوششی فروگذار نمی‌کند.
وی بیان کرد: معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد در جهت تقویت فرهنگ‌سازی جشنواره‌های متعددی همچون جشنواره آیات را برگزار می‌کند و برگزاری آزمون سراسری حفظ قرآن و عترت از دیگر برنامه‌هایی است که مورد استقبال حافظان قرار می‌گیرد.
فقهی‌زاده گفت: تقویت فرهنگ، فرهنگ‌سازی قرآنی و تقویت جریان‌سازی در سطوح مختلف از ضروریات به شمار می‌آید، برای تحقق اهداف تعریف شده برنامه‌های آموزشی، جشنواره‌های مهم علمی ـ پژوهشی با تلفیقی از گرایش‌های علمی، هنری، پژوهشی و فرهنگی در جهت تقویت گفتمان فرهنگ قرآن و حدیث بین هنرمندان و فرهیختگان مثل جشنواره تولید محتوا در فضای مجازی، برگزاری جشنواره‌هایی نظیر جشنواره حکمت در برگیرنده نهج‌البلاغه، صحیفه سجادیه در دستور کار قرار گرفته است.
معاون قرآن و عترت وزارت ارشاد افزود: رویکرد این معاونت فرهنگ‌سازی و تقویت گفتمان‌سازی فرهنگی قرآنی است و این رویکرد را از طرق متعدد و روش‌های مختلف دنبال می‌کند. تدبر در قرآن بسیار حائز اهمیت است و این امر از صدر اسلام تاکنون مورد توجه قرار گرفته است، حفظ کلام وحی میسر نیست، مگر اینکه در سایه انس روزانه و پیوند قلبی با این مصحف شریف باشد، بین حفظ شدن و حفظ کردن تفاوت وجود دارد و جایگاه حفظ شدن از حفظ کردن متفاوت است.
فقهی‌زاده اضافه کرد: حفظ در سایه تداوم روزانه و مستمر با آیات الهی اتفاق می‌افتد اما حفظ کردن مشتمل بر تکلیف و برنامه است که حافظ خود را ملزم به حفظ روزانه قرآن می‌کند. البته ناگفته نماند که آموزش قرآن‌آموزان برای حفظ کردن خدمتی ارزشی محسوب می‌شود که نباید مورد غفلت قرار گیرد.
وی در پایان گفت: حفظ کردن قرآن در ایران سابقه طولانی دارد و بسیاری از بزرگان دین حافظ قرآن شدند، باید از این سنت حسنه که مقام معظم رهبری نیز بر تربیت 10 میلیون حافظ قرآن تأکید دارند اهتمام ویژه داشته باشیم و کلاس‌های قرآن را در دایره گسترده‌تر به صورت حضوری و با استفاده از فضای مجازی برگزار کنیم، اما مربیان و اساتید در نظر داشته باشند که تنها به حفظ نپردازند و فهم و تدبر در آیات را نیز آموزش دهند.
انتهای پیام
