به گزارش کانون خبرنگاران
ایکنا،
نبأ؛ به مناسبت ایام سوگواری شهادت حضرت اباعبداللهالحسین(ع) و 72 شهید کربلا، حدیثی از امام سجاد(ع) مرور میشود.
امام سجاد(ع) به نقل از کتاب وسائلالشیعه فرمود: «أنّی لَاُحِبُّ آن اَدومَ علی العَمل وَ اِن قَلَّ» یعنی من دوست دارم که در کار، پیوسته باشم، اگر چه اندک باشد.
اگر قرار باشد این بیت شعر از سعدی «رهرو آن نیست که گهی تند و گهی خسته رود/ رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود» را در بیان معصومین(ع) جستوجو کنیم؛ این روایت شریف از امام سجاد(ع) راهنمایی بسیار ارزشمند است.
هستند افرادی که بدون توجه به زمینهها و استعدادها بهویژه در اعمال عبادی شروع به اجرای برنامههای سنگین میکنند و در میانه راه مجبور به ترک این برنامه میشوند. عدهای پس از این دوباره به دام برنامه سنگینتر میافتند و همین راه آزموده را دوباره تجربه میکنند و برخی هم دچار افسردگی شده و از همان برنامه واجب هم عقب میمانند.
با این وجود کسی که با خود عهد میکند که روزی یک جزء قرآن کریم بخواند، سه روز در هفته روزه بگیرد، هر روز صبح زیارت عاشورا بخواند، جمعهها دعای ندبه بخواند و به نماز جمعه مشرف شود، پنجشنبه شبها دعای کمیل بخواند و روزی در هفته را به قرائت زیارت جامعه کبیره اختصاص دهد و تمام نافلههای نمازهای یومیه و نماز شب را بهجا آورد، اگر از ابتدا بدون ایجاد زمینه و تمرین این کار را انجام دهد و بعد از همه این مستحبات زده شود و ترک کند به اندازهای که سالها هر روز قرآن بخواند اما با توجه به توان خود یک صفحه را قرائت و در آن تدبر کند، ارزش ندارد.
در اسلام تکلیف بیش از حد توان از انسان خواسته نشده «لا یُکَلّفُ الله نَفساً اِلاّ وُسعَها/ آیه 286 سوره مبارکه بقره» و اگر کسی قرار است راهی دشوار اما با نتیجه شیرین بپیماید و با مستحبات پس از انجام واجبات به قلهها برسد، خوب است به پیوستگی کار بیاندیشد. از سویی در مقام انتخاب بین واجب و مستحب، حتماً باید به واجبات اولویت داد چراکه حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) فرمود: «اِذا اَضرَّتِ النَّوافِلُ بالفَرائِض فَارفُضوها» یعنی وقتی مستحبات به واجبات ضرر میزند، مستحبات را ترک کنید.
به قلم محمد لطفیزاده، محصل علوم حوزوی
انتهای پیام