به گزارش
ایکنا؛ مداحی و مدیحهسرایی از دیرباز در کشور ما و در آیینها و مناسبتهای اسلامی به ویژه در ماه محرم الحرام و در ایام تاسوعا و عاشورای حسینی از جایگاه خاص و پیشینهای قوی برخوردار بوده است. رهبران انقلاب و توده مردم، نهضت امام حسین(ع) را الگوی عملی خود در مبارزه علیه استبداد و استعمار قرار داده بودند و مشکلات خود را در انقلاب با مصائب ائمه طاهرین مقایسه میکردند و نسبت به آنها ناچیز میشمردند و در برابر ناملایمات صبر پیشه میکردند و برای شهادت آماده بودند.
همزمان با فرارسیدن ایام عزاداری سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع)، ویژهنامه «مداحی و عزاداری، بایدها و نبایدها» به همت محققان مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی(نور)، در پایگاه حوزهنت، منتشر شد. این ویژهنامه الکترونیکی در قالب ۱۴ سرفصل و ارائه بیش از ۹۶ مطلب در اختیار کاربران قرار گرفته است.
در ابتدای این ویژهنامه میخوانیم: دو مقطع «محرم و صفر»، اسلام را زنده نگه داشتهاند؛ هر سال، اسلام را به عنوان آرمان زندگی فردی و اجتماعی زنده نگه داشتهاند. در این دو نقطه در هر سال، «آسمانها» و «آرمانها» به «زمین» و «زمانه» نزدیک میشوند، و توجه مردم را به سوی «قرآن» و «فرقان» معطوف میدارند. هر سال، مردم را از رضایتدادن به «دنیا» و «امروز» و «اینجا» جدا میکنند، و به سوی «جهاد» و «مقاومت و شهادت» فرا میخوانند؛ به سوی امر به معروف و نهی از منکر و ارتقای خود و جامعه به سوی آیندهای متعالی فرا میخوانند. از این روست که اگر محرم و صفر نبود، اسلام «زنده» نمیماند. نگاهی به سیر تطور مناسک عاشورایی و عزاداری شیعیان در مقاطع مختلف تاریخ نشان از تحولی در این عرصه و آمیخته شدن مؤلفههای مدرن در آن طی سالیان اخیر دارد. این تطور که گاهی سبب تغییر ماهیت و متن عزاداریها نیز شده است. الگوهای عزاداری در گذر سالها تغییر و تحولاتی داشته و روشها و حتی محتوای عزاداریها دستخوش تغییر شده است. تحولات عزاداریها بر سه محور هیئت، منبر و مداحی صورت گرفته است. هیئتداری و روشهای مدیریت هیئت کمتر دستخوش تغییر قرار گرفته و این در حالی است که منبر و مداحی تغییرات بنیادینی داشته است. بههر حال عزاداری و مداحی دو عنصر مهم در تقویت دین و اخلاق فردی و اجتماعی است.
علاقهمندان میتوانند جهت بهرهمندی از ویژهنامه مداحی و عزاداری، بایدها و نبایدها به
اینجا مراجعه کنند.
انتهای پیام