حجتالاسلام مهدی گرجی، استاد حوزه و دانشگاه در گفتوگو با ایکنا از اصفهان، با بیان اینکه در منابع دینی، مثبت یا منفی بودن بسیاری از صفات به صورت نسبی مطرح شده است، اظهار کرد: حتی صفات فاضلهای نظیر تواضع، گذشت، صداقت و ایثار به صورت نسبی مطرح شدهاند، یعنی مثلاً در شرایطی ممکن است تواضع مقابل ظالم درست نباشد.
وی افزود: اگر شهرتطلبی با نیت تفاخر، تظاهر، تکبر، خودبرتربینی و نشان دادن تواناییها و هنرنماییهای خود انجام شود، محل ایراد بوده و مورد مذمت قرار گرفته است، اما اگر فرد به واسطه شهرت به دنبال انجام خدمتی برای مردم، ارائه محصول یا عرضه نعمتی از ناحیه خداوند برای هدایت انسانها باشد، هیچ ایرادی متوجه او نیست.
این استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: بعضاً منافع مادی و مسائل سیاسی، اخلاقی، اجتماعی و تربیتی باعث تمایل انسانها به شهرتطلبی در جنبه منفی آن میشود که ریشه این خصیصه در افراد مختلف متفاوت است. گاهی نیز لذت مشهور بودن و نوع نگاه مردم به افراد مشهور، باعث بروز این پدیده میشود.
گرجی با اشاره به اینکه گاهی افراد به دنبال مشهور ساختن خود نیستند، خاطرنشان کرد: بعضا افراد برای مشهور شدن تلاش و برنامهریزی میکنند، مثل نامزدهای انتخاباتی در کشورهای مختلف، اما گاهی مواقع این شهرت است که به سراغ افراد میرود، یعنی رفتارهای خیرخواهانه و محبتآمیز، علم و دانش و سخنان آنها باعث میشود که مردم دوستشان داشته و معروف و محبوب شوند.
وی ادامه داد: رواج شهرتطلبی میان متولیان دینی، زمینه آلودگی آنها به مسائلی را فراهم میکند که مورد تأیید دین نیست. تظاهر، تفاخر، رقابت ناسالم و تکبر از جمله این مسائل هستند که انسان را از یاد خدا و اخلاص دور میسازد. غفلت از یاد خدا، فقدان تقوا، گرفتار شدن به تعلقات مادی و حتی ارتباط با ارباب زر و زور و تزویر، از آفتهای رواج شهرتطلبی منفی در میان متولیان دینی است. نمیتوان همه متولیان دین را به یک چوب راند، شاید برخی از آنها گرفتار این صفت باشند و ممکن است بسیاری نیز در دام شهرتطلبی اسیر نشوند.
انتهای پیام