اسرار نماز؛ از ارتباط ساده با معبود تا معراج مؤمن
گروه معارف: نماز یک عبادت است که در نگاه اول، از الفاظ و حرکاتی خاص تشکیل شده و در ساعاتی معین ادا می‌شود، اما با نگاهی به کلام قرآن و ائمه معصوم، درمی‌یابیم که عملی فراتر از یک عبادت است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از سیستان و بلوچستان، نماز یک عبادت است که در نگاه اول، از الفاظ و حرکاتی خاص تشکیل شده و در ساعاتی معین ادا می‌شود، اما با نگاهی به کلام قرآن و ائمه معصوم، درمی‌یابیم که عملی فراتر از یک عبادت است.
رسول مکرم اسلام می‌فرماید «مَثَلُ الصَّلاةِ مَثَلُ عَمودِ الفُسطاطِ؛ إذا ثَبَتَ العَمودُ نَفَعَتِ الأطنابُ و الأوتادُ و الغِشاءُ، و إذا انكَسَرَ العَمودُ لم يَنفَعْ طُنُبٌ و لا وَتِدٌ و لا غِشاءٌ»، نماز همانند ستون خيمه است؛ اگر ستون محكم باشد، طناب‌ها و ميخ‌ها و چادر كارآيى دارند، اما اگر ستون بشكند، نه طنابى به كار مى‌آيد و نه ميخى و نه چادرى.
امام صادق(ع) می‌فرماید « كسى كه از حق دم مى‌زند، با سه ويژگى شناخته مى‌شود: ببينيد دوستانش چه كسانى هستند؟ نمازش چگونه است؟ و در چه وقت آن را مى‌خواند؟
نماز، رابطه قلبی و عملی با خداست؛ معجونی است از تمام حرکاتی که برای انسان وجود دارد از ایستادن، نشستن، خم شدن، دست‌ها را حرکت دادن، پاها را راست و خم کردن و زبان را با الفاظ گوناگون به حرکت درآوردن، یعنی انسان در تمام حالات در یاد معبود فرو می‌رود تا تمام اعضای او رنگ ایمان پیدا کند و این خود یک نوع لطافتی است در فریضه نماز.
عصمت غزنوی، کارشناس ارشد الهیات و طلبه جامعة الزهرا(س) بر اساس روایاتی از ائمه اطهار(ع) در این خصوص، به خبرنگار ایکنا گفت: نماز یک برنامه مؤثر و ویژه برای تربیت نفوس و پاک ساختن روح است؛ نماز موجب ارتباط بین عبد و معبود می‌شود و دوری انسان با خدا را که نتیجه گناه است، جبران می‌کند.
وی اظهار کرد: ادای نماز موجب می‌شود تا در نمازگزار، حس اطاعت و فرمانبری زنده شود؛ این حس در شبانه روز چند بار پرورش پیدا می‌کند و این خود یک نوع تمرین است که انضباط و مراقب بودن و دور کردن بی‌ارادگی از خود را به‌همراه دارد. هرگاه این حس تقویت شود و در انسان نیروی کنترل کننده به نام تقوا را به وجود آورد، می‌توان در سایه آن عاشقانه، سایر فرمان‌های خدا را انجام داد و در پرتو آن از عصیان‌ها دور شد.
کارشناس ارشد الهیات بیان کرد: ما در نماز به خود تلقین می‌کنیم که معبود حقیقی خداست و درخواست‌های خود را تنها از خدا طلب می‌کنیم. خداوند را از تمام نقائص و عیوب، پاک و منزه می‌خوانیم و از یکتایی و بی‌همتایی او سخن می‌گوییم. این‌ها همه درس‌هایی از مکتب نماز است.
نماز به فرموده پیامبر اکرم(ص)، معراج مؤمن است. عبادتی که کلید بهشت است و امیرالمؤمنین(ع)، در عظمت آن می‌فرماید « لَو يَعلَمُ المُصَلّى ما يَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجودِ»، اگر نمازگزار بداند تا چه حد مشمول رحمت الهى است، هرگز سر خود را از سجده بر نخواهد داشت.
رسول مکرم اسلام می‌فرماید «مَثَلُ الصَّلاةِ مَثَلُ عَمودِ الفُسطاطِ؛ إذا ثَبَتَ العَمودُ نَفَعَتِ الأطنابُ و الأوتادُ و الغِشاءُ، و إذا انكَسَرَ العَمودُ لم يَنفَعْ طُنُبٌ و لا وَتِدٌ و لا غِشاءٌ»، نماز همانند ستون خيمه است؛ اگر ستون محكم باشد، طناب‌ها و ميخ‌ها و چادر كارآيى دارند، اما اگر ستون بشكند، نه طنابى به كار مى‌آيد و نه ميخى و نه چادرى.
امام صادق(ع) می‌فرماید « كسى كه از حق دم مى‌زند، با سه ويژگى شناخته مى‌شود: ببينيد دوستانش چه كسانى هستند؟ نمازش چگونه است؟ و در چه وقت آن را مى‌خواند؟
نماز، رابطه قلبی و عملی با خداست؛ معجونی است از تمام حرکاتی که برای انسان وجود دارد از ایستادن، نشستن، خم شدن، دست‌ها را حرکت دادن، پاها را راست و خم کردن و زبان را با الفاظ گوناگون به حرکت درآوردن، یعنی انسان در تمام حالات در یاد معبود فرو می‌رود تا تمام اعضای او رنگ ایمان پیدا کند و این خود یک نوع لطافتی است در فریضه نماز.
عصمت غزنوی، کارشناس ارشد الهیات و طلبه جامعة الزهرا(س) بر اساس روایاتی از ائمه اطهار(ع) در این خصوص، به خبرنگار ایکنا گفت: نماز یک برنامه مؤثر و ویژه برای تربیت نفوس و پاک ساختن روح است؛ نماز موجب ارتباط بین عبد و معبود می‌شود و دوری انسان با خدا را که نتیجه گناه است، جبران می‌کند.
وی اظهار کرد: ادای نماز موجب می‌شود تا در نمازگزار، حس اطاعت و فرمانبری زنده شود؛ این حس در شبانه روز چند بار پرورش پیدا می‌کند و این خود یک نوع تمرین است که انضباط و مراقب بودن و دور کردن بی‌ارادگی از خود را به‌همراه دارد. هرگاه این حس تقویت شود و در انسان نیروی کنترل کننده به نام تقوا را به وجود آورد، می‌توان در سایه آن عاشقانه، سایر فرمان‌های خدا را انجام داد و در پرتو آن از عصیان‌ها دور شد.
کارشناس ارشد الهیات بیان کرد: ما در نماز به خود تلقین می‌کنیم که معبود حقیقی خداست و درخواست‌های خود را تنها از خدا طلب می‌کنیم. خداوند را از تمام نقائص و عیوب، پاک و منزه می‌خوانیم و از یکتایی و بی‌همتایی او سخن می‌گوییم. این‌ها همه درس‌هایی از مکتب نماز است.
نماز به فرموده پیامبر اکرم(ص)، معراج مؤمن است. عبادتی که کلید بهشت است و امیرالمؤمنین(ع)، در عظمت آن می‌فرماید « لَو يَعلَمُ المُصَلّى ما يَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجودِ»، اگر نمازگزار بداند تا چه حد مشمول رحمت الهى است، هرگز سر خود را از سجده بر نخواهد داشت.
