اینجا معنای زندگی فرق می‌کند/ تا نفس هست خدمت می‌کنم
کد خبر: 3803804
تاریخ انتشار : ۲۶ فروردين ۱۳۹۸ - ۰۹:۴۴

اینجا معنای زندگی فرق می‌کند/ تا نفس هست خدمت می‌کنم

گروه اجتماعی ــ خادم مسجد و امامزاده بودن از جمله فعالیت‌هایی است که فراتر از یک شغل به‌عنوان خدمتی بس ارزشمند از آن یاد می‌شود که هر کسی هم لایق این خدمت نیست. برای آشنایی با این حس و حال معنوی با خادم امامزادگان باقریه(ع) بیرجند هم‌کلام شدیم.

اینجا معنای زندگی فرق می‌کند/ تا نفس هست خدمت می‌کنموقتی سخن از خدمت می‌شود، معنای شغل از بین می‌رود. زمانی که کسی به‌عنوان خادم پا به مسجد می‌گذارد دیگر فراتر از نمازگزار فرض می‌شود.

در جایگاه خادم مسجد همین بس که حضرت ابراهیم(ع) و اسماعیل(ع) وظیفه نظافت مسجدالحرام را عهده‌دار شدند و چه امری بالاتر از کاری که خداوند به پیامبر خود امر می‌کند.

خداوند در آیه ۱۲۵ سوره بقره می‌فرماید: «وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَنْ طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ؛ و به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم که خانه مرا برای طواف‌کنندگان و معتکفان و رکوع کنندگان و سجودکنندگان پاکیزه کنید».

اینجا دو پیامبر بزرگ الهی مسئولیت نظافت خانه خدا را عهده‌دار می‌شوند که نشان‌دهنده عظمت مسجدالحرام و ارزش خدمت به خانه خداست.
برای مصاحبه با یک خادم مسن به امامزادگان باقریه(ع) بیرجند رفتیم. اینجا زیارتگاه و مدفن ۷۲ امامزاده است که در ورودی شهر بیرجند واقع شده است. این مکان از قدیم‌الایام با نام مزار دره شیخان در شهرستان بیرجند مشهور بود اما با توجه به انتصای این امامزادگان عظیم‌الشأن به امام محمدباقر(ع) بعدها به باقریه تغییر نام یافته است.
بنا به نقل منابع تاریخی، سید حامدالله علوی بزرگ‌زاده‌ای از نوادگان امام محمد باقر(ع) همراه جمعی از خاندان خود از مدینه به ری و از آنجا به خراسان آمدند و از ترس حکومت جبار عباسی و کارگزارانش در دره‌ای از این منطقه پنهان شدند. با مطلع شدن عمال ستمگر عباسی شبیخون عظیمی علیه آنان صورت گرفت و این بزرگان به شهادت می‌رسند حتی امامزادگانی هم که به کوه‌های اطراف پناهنده شده بودند به شهادت رسیدند و در جای جای این رشته کوه آرام گرفتند.
داخل زیارتگاه می‌شوم، پس از زیارت امامزدگان، از میان خادمان، خادمی مسن را پیدا می‌کنم، سیدی که خلوص در رفتار و متانت در گفتارش به تو اجازه هم‌صحبتی می‌دهد، او از تربیت فرزندانش می‌گوید و از آیاتی از قرآن که هر روز زمزمه کنان آنان را می‌خواند.

روایت خدمت تا پای جان
سیدمحسن هاشمی خراشاد، خادم افتخاری این بارگاه است، در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی می‌گوید: ۷۰ سال سن دارم و بیش از دو سال است خادم افتخاری شده‌ام.

وی درباره شروع کارش در این امامزاده می‌گوید و ادامه می‌دهد: روزی از اصناف برای غبارروبی این امامزاده دعوت کردند و من نیز همراه آنان آمدم پس از غبارروبی و حس خوبی که داشت، سخنران برنامه اعلام کرد که این امامزاده نیاز به خادم دارد.
این خادم بیان کرد: من هم بازنشسته بودم و خوشحال شدم که می‌توانم از اوقات بیکاری‌ام بهترین بهره را ببرم و از آن روز هر روز از صبح تا ظهر در این مکان مقدس خدمت می‌کنم.
هاشمی خراشاد معتقد است سلامتی خود را از برکت این امامزاده دارد، دستانش را به سمت آسمان بالا می‌گیرد و ادامه می‌دهد: خدا را شکر هیچ بیماری ندارم و از روزی که در اینجا مشغول به کار شده‌ام، در عالم پیری انگار دوباره نیرویی دیگر گرفته‌ام.
وی با بیان اینکه روزها را در این مکان مقدس به خواندن دعا و زیارت‌نامه می‌گذرانم، افزود: همه افرادی که از من التماس دعا داشتند را نیز دعا می‌کنم.

اینجا معنای زندگی فرق می‌کند/ تا نفس هست خدمت می‌کنم
از قرآن جدا نشوید
این خادم در مورد اصول تربیتی فرزندانش می‌گوید: در خانواده روحانی متولد شدم و پدر و مادرم من را از کودکی با اصول قرآنی آشنا کردند و ما نیز برای فرزندان خود همین راه را پیش گرفتیم.
هاشمی خراشاد از روزهای انقلاب و جنگ می‌گوید که پشت انقلاب ایستاده و اکنون نیز تمام تلاشش را در حد توان می‌کند تا نهال انقلاب بارور بماند.
وی افزود: توصیه من به جوانان این است که از قرآن و اهل بیت(ع) هیچ گاه جدا نشوند و در خط ولایت فقیه باشند و برای ظهور امام زمان(عج) زیاد دعا کنند چراکه عاقبت بخیری در تحکیم ولایت فقیه و ظهور حضرت حجت(عج) است.
او با صدایی لرزان که از بغض با اخلاصش خبر می‌داد، گفت: تا زمانی که زنده باشم در خدمت این امامزاده خواهم بود و با تمام توان برای حفاظت و مراقبت از این مکان مقدس و خدمت به دلسوختگان و زائران این حرم تلاش خواهم کرد.
صحبت‌هایش که با ما با پایان رسید بر سر مزار شهیدانی که در کنار امامزادگان باقریه(ع) دفن شده بودند رفت برایشان فاتحه‌ای خواند؛ قبرشان را تمیز کرد و زیر لب دعا می‌خواند.
سپس با دل و جان وضو گرفت و همچون بنده‌ای سپاسگزار در محضر پروردگارش ایستاد و نماز به جای آورد. انسان‌هایی همچون او در این دنیا نایاب هستند، شخصیت‌هایی ارزشمند که نیاز جامعه امروزند چرا که نه در بند غرور گرفتارند و نه مادیات و زر و زیور دنیا چشمشان را کور کرده، آنان منادیان انسانیت و اخلاق در جامعه‌اند.
گزارش از زهرا حمیدی، خبرنگار ایکنای خراسان‌جنوبی
انتهای پیام

captcha